Hal-i pür melal

Türkiye'de "sol" zor durumda.
Zaten ne zaman kolay durumda olmuştu ki?
En güçlü olduğu dönem 1961 Anayasası sisteminin ilk başlarıydı... 1965 seçimlerinde yüzde 3 oy topladılar. Sonra da hiçbir seçimde bu oranı tutturamadılar.
Önemli miydi? Değildi, ama bir başlangıçtı.
Sol sistemden koptu, kendi başına olmadık serüvenlere girişti ve bunu önce 1971, sonra 1980'de yediği tokatlarla çok ağır ödedi.
Attıkları zaman mangalda kül bırakmayanlar kaçacak delik aradılar. Çok da insan öldü pisi pisine.
Amerikan gizli servislerinin oyununa gelip "sokakta macera" aramasaydı... Partiyi güçlendirmeye ağırlık verebilseydi...
Yapamazdı. Türkiye'nin de farkında değildi, sorunlarının da.
Hep "stepne" kimliğine sarıldı kaldı.
Esas olarak CHP, bunlar da çömez...
Önce Kemalist, sonra sosyalist!
CHP nasıl yetmiş iki yıldır seçim kazanamıyorsa sol da bir türlü elle tutulur bir güce ulaşamıyor.
Şimdi bu seçimde ne yapacak?

***

Hiçbir şey yapamayacak.
Bu seçimde sol yok.
Bir Kemalist-faşist-şeriatçı koalisyonu var.
Solcular ister istemez HDP'ye oy verecekler.
Ne halt ettiklerinin de farkına bile varamayacaklar.
Bir kısım solcular faşizme koşuldular ama çoğu da Kürt milliyetçiliğine yazıldı.
Bunu solculuk sanıyorlar.
Halktan niçin bir türlü yüz bulamadıklarına da şaşıyorlar.
Şimdi kendi aralarında birtakım ittifaklar da kurmuşlar...
Hiçbirinin ne oy toplama şansı vardır ne de kendini gösterme...
Öyleyse nedir bu?
Her zaman yaptıkları gibi, mastürbasyon.
Bazı gazetelerde ara sıra küçük boyutta da olsa isimleri geçiyor, bu da onları mutlu ediyor. Onlara yetiyor.
İri iri konuşmayı da biliyorlar ama...
Duyan "devrim yakındır" sanır.
Hiç bu kadar uzak olmamıştı ki!
Meclis'e de giremezler, varlık da gösteremezler.
Ciddiye alınacak bir yanları yoktur.