OKAN MÜDERRİSOĞLU

Dikkatle takip ediyoruz. Sağ olsunlar anlık bilgi de paylaşıyorlar. Ama seçim süreci, tuhaf bir kilitlenmeye sahne olmuş görünüyor. 15. turda da sonuç alınamaması üzerine Bayram sonrası yeni bir maraton başlaması bekleniyor. Geçmişte daha uzun süren farklı seçim örnekleri de var. Lakin sürecin uzaması bir süre sonra konunun dışarıya taşmasına yol açabiliyor. Seçimler ana ekseninden uzaklaşıp başka unsurların konuşulduğu bir hâl alabiliyor. Kimlikler, inanç bağları vb. üzerinden yıpratıcı aşamalara varabiliyor. Ve maalesef değerli hukukçuların şahıslarının yanı sıra kurumu ve yargıya bakışı olumsuz etkiliyor.
Tahmin edildiği gibi Yargıtay Büyük Genel Kurulu'nun Birinci Başkan seçiminden söz ediyorum. Yargıtay'ın 348 üyesinin salt çoğunluk olan 175 oyla yeni başkanını seçmesi gerekiyor.
Mevcut başkan Mehmet Akarca ile 3. Hukuk Dairesi Başkanı Ömer Kerkez ve 3. Ceza Dairesi Başkanı Muhsin Şentürk arasındaki yarışta hiçbir aday gerekli çoğunluğu sağlayamıyor. Seçimler, hukukçu yetkinliği ve temsil kabiliyetinden ziyade dünya görüşü ve bir inanç grubuna bağlılık etrafında tıkanıyor. Veya bu algı giderek pekişiyor!
Yargıtay gibi üst yargı organının, temsili makam olan başkanlık için bu derece ince hesapların içine sokulması kamuoyu nezdinde endişe de yaratıyor. Üyelerin neredeyse şeceresine varan incelemelerin sayısı artıyor. Yargıtay'a gelen veya gelmesi muhtemel temyiz başvuruları için dosya içeriği yerine üyelerin profiline dayalı senaryolar ön plana çıkarılıyor!
Niyetimiz kimseyi zan altında bırakmak değil. Ancak, kemik olarak hareket ettiği ileri sürülen bir grup Yargıtay üyesinin, mesleki aidiyetini ikinci plana bıraktığına dair yorumlar, büyük bedel ödenen 15 Temmuz 2016 ve öncesindeki kimi birliktelikleri çağrıştırır hale geliyor!
Bizim bildiğimiz hukukçular; kafası beklentisiz, yüreği kaygısız, özgür ve bağımsız kalabileceğine güven duyulan, adaleti ve doğruyu cesurca savunan özel insanlardır. Şükür ki bugünkü Türkiye, hüküm verirken yukarıdaki kriterleri gözeten hukukçularla dolu.
O halde...
Bayramın ardından, Yargıtay'da toplumun beklediği sağduyu ağır basmalı ve kıymetli üyeler, seçimlerini başarıyla tamamlamalı. Yargıtay üyeleri birbirlerini iyi tanıyor. Seçimlerin sündürülmesinin dışsal etkiye açık durumlar yarattığını da öngörebiliyor. Birilerinin istediği şekliyle başkanın seçimi mesele haline getirilerek Külliye'nin devreye girmesi hesabına dönüştürülmemeli. Böylece yargı erki anayasal sistemdeki yerine göre, adalet arayan vatan daşlarına itimat ve memnuniyet telkin eden özgün konumunu sürdürmeli!

***

DEM'li CHP...
CHP, 31 Mart yerel seçimlerinin "sonuçlarını demlemekle" meşgul. Gel gör ki DEM Parti, bugünlerde "sevgi kelebeği" rolüne bürünen CHP'yi rahat bırakacağa benzemiyor! Zaten CHP de iki ayrı uçta nasıl bir denge kuracağını henüz bilemiyor. Bir yanda Afyon'da 1950'den bu yana ilk kez CHP'ye belediye kazandıran Burcu Köksal diğer yanda ona ayar veren İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu. Afyon'da, DEM'liler hariç herkese kapısının açık olduğunu söyleyen ve eski genel başkan Kemal Kılıçdaroğlu'na yakınlığını saklamayan Köksal'ın çizgisi ile Kürt kökenli seçmene şirin görünmek için partili arkadaşını sıfırlayacak kadar ileri giden İmamoğlu çizgisi bir yerde buluşabilir mi? Belirsiz! İBB Başkanlığı yanında CHP eş Genel Başkanlığı pozisyonu da tescillenen Ekrem Bey'in, mahalli seçim performansını kendine mal eden Genel Başkan Özgür Özel'le iktidar paylaşımını ne kadar sürdürebileceği de bir muamma. Perde arkasındaki bu karmaşa arasında sessiz ve derinden giden, agresif İmamoğlu'na göre mutedil tarzı ile kapsama alanını genişleten ABB Başkanı Mansur Yavaş'a ne demeli?
Sözün özü...
Dönemsel başarının ortakları arttıkça, yerel yönetimler taze başkanları zorladıkça, Kandil'in DEM'lileri oy mahsuplaşmasına girdikçe hakiki CHP'yi analiz etmek o zaman mümkün olacak!