ENGİN ARDIÇ

Mahmut Övür kardeşim sık sık gündeme getirince merak ettim. Okumamıştım, hemen aldım, bir solukta da bitirdim.
Münir Ramazan Aktolga'nın altı yüz sayfa tutan hatıraları: "Nereden başlamıştık, nerelere gitti işin ucu"...
Çok ilginç. Çok çok ilginç.
İsmini şöyle bir hatırlıyorum, gençliğimden... Deniz ya da Mahir kadar ünlü değildi...
Yıllarca hapis yatmış, işkencelere uğramış, Belçika üzerinden Almanya'ya kaçmış, yıllarca Türkiye'ye dönememiş, Türkiye'yi kurtaracağım derken Almanya'da amelelik, bakkallık ve dönercilik yapmak zorunda kalmış bir adam... Çileli kuşaktan!
Bunlar hem kendilerini yakmışlardı hem de Türkiye'yi.
Hayatlarında hiçbir işte çalışmamış, bir fabrikanın kapısının önünden bile geçmemiş toy çocuklardı.
"Okumayı" da boşlamışlardı, kendilerine "profesyonel devrimci" diyorlardı ve bununla iş biter sanıyorlardı. ODTÜ'de matematikten çakınca "Lenin sanki matematik mi biliyordu" diye kendini avutan salaklar bile vardı.
Faşizme karşı çıkıyorlardı ama yaptıkları ahmakça eylemlerle faşizme çanak tuttular.
"Kovboyculuk" oynuyorlardı, altı tane çakaralmaz tabancayla...
Her biri birer küçük Ernesto'ydu...
Eh, onların, yeri cennet olası hocam Tahir Alangu gibi, daha 1970 yılı başında "çok pis bir oyun tezgâhlanıyor, faşizm geliyor, eylemlere sakın bulaşmayın" diye uyaracak bir hocaları yoktu ki!
Kullanıldılar ve çöpe atıldılar.
Ne Türkiye'yi tanıyorlardı, ne işçiyi ne köylüyü, ne de tarihimizi biliyorlardı...
Bunun hesabını da, Türkiye'yi tanıtmaya çalışan Kemal Tahir'e o zamanlar onca hakaretler yağdıran üniversite allameleri vermelidir (şimdi de aynı şeyi Tayyip Erdoğan'a yapıyorlar, sığındıkları sanal sitelerden.)
Daha sonra da binlerce genç aynı şekilde kullanıldı ve başı yakıldı. Bizi de dinlemiyorlardı.
"Biz bu filmi daha önce gördük" dediğimizde omuz silkiyorlardı.
Bugün de "tüh, tam devrimi yapmak üzereydik engel oldular" şeklinde düşünen birçok eşek vardır.
Münir Ramazan Aktolga, çektiği onca acıdan sonra aklını başına toplamış.
Daha o zamandan gerçeği görmüş de arkadaşlarına anlatamamış.
Marksizm'i de "iki yüz yıl öncesinin, işçi sınıfının ergenlik çağının ideolojisi" olarak niteliyor.

***

Kitapta birçok yerin altını kalın kalın çizdim, birini size aktarayım:
"Demirel üretici güçlerin geliştirilmesi konusunda Amerika'dan yüz bulamayınca Sovyetler'e yönelmeye kalkmış, sen onu Amerikancı olmakla suçluyorsun. Adamı iktidardan düşürmek amacıyla ABD'nin de desteğiyle 12 Mart'ta darbe yapılmış, ama sen hâlâ onu 'Amerika'nın işbirlikçisi faşist' olarak görmeye devam ediyorsun! Bütün bunların da ötesinde, General Gürler'i cumhurbaşkanı seçtirmek için parlamentoya baskı yapıldığı 1973 Mart'ının o kritik günlerinde, 'bir yanda 27 Mayıs'ın devrimci geleneğinin uzantısı Gürler, diğer yanda Amerikancı Demirel, biz elbette ki Gürler'i destekliyoruz' diyerek SOL ADINA KENDİ DESTEĞİNİ KENDİ KATİLLERİNE İLAN-I AŞK EDERCESİNE 12 MART'ÇI GENERALLERDEN YANA KOYUYORSUN..."
Bizim kuşağın bütün aymazlarına ve bugün bile aymazlığı sürdüren koca bebeklere saygılarımla sunarım.