MAHMUT ÖVÜR

Altılı masa içindeki kavganın nasıl sonuçlanacağı kadar HDP'nin ne yapacağı da merak ediliyor.
HDP ve onun öncülleri partiler, SHP'nin içinden çıksa da sırtını terör ve şiddetle siyaset yapan PKK'ya dayadıkları için yakın tarihin en çok kapatılan ve en çok tartışılan partileri oldu.
Hâlâ da bu kısırdöngü değişmiş değil. Çünkü HDP çizgisi hiç değişmedi. Türkiye değişti, Kürt meselesiyle ilgili bütün tabular yıkıldı, ret ve inkâr politikaları terk edildi ama buna rağmen kendisini "muhatap" gören o çizgi hiç değişmedi.
Türkiye'deki bütün siyasi akımlarının partileri, zaman içinde az çok değişirken hatta en statükocu parti CHP bile değiştiğini söylerken o siyasi çizgi yerinde saydı.
Ne ülkeyi kan gölüne çeviren PKK terörüne karşı çıktı, ne de üzerinde siyaset yaptığı Kürt meselesiyle ilgili uzatılan elleri tuttu. Çözüm süreçlerinin heba edilmesinde de "barışı" dillerinden düşürmeyen bu siyasi aktörlerin etkisi büyük. Sonunda halkın "siyaset yapın" diye verdiği oyları bile Kandil'in baskısına boyun eğerek heba ettiler.
Ama başları her sıkıştığında da "Bizi neden dışlıyorsunuz?" diye ağlamaktan da vazgeçmediler.
Şimdi bu filmi bir kez daha izliyoruz.
Bugünlerde sık sık HDP Eşbaşkanları Pervin Buldan ile Mithat Sancar'ın çıkışları tartışılıyor. Sancar, muhataplarına ayar verirken yalvarmayı da ihmal etmiyor:
"Bizimle açık diyaloğa girilsin dedik."
Daha vahimi dış basında yazıldı. Al Monitor'a konuşan bir HDP yöneticisi aynen şöyle diyor:
"Ortak bir strateji oluşturmak adına son bir buçuk yıldır muhalefete bizimle masaya oturması için yalvarıyoruz. Bunun yerine bizi görmezden geldiler, bizi hor gördüler."
Sancar, bu ruh haline rağmen kendileriyle diyaloğa girmeyenleri, "Ürkek davranıyorlar, çözüm yolunu açacak cesareti ortaya koymuyorlar" diye suçluyor ama söz konusu PKK'yla ilişki olunca "cesur" davranmadığı gibi herkesin bildiği gerçeği de inkâr ediyor.
Bugün Türkiye'de siyasi alanı zehirleyen asıl mesele de bu, HDP-PKK ilişkisinin inkâr edilmesi ve gizlenmesidir. Bu sonuçta son yıllarda ve özellikle 2015 seçimlerinden itibaren CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu'nun da ciddi katkısı var. Kılıçdaroğlu, CHP'yi iktidara alternatif hale getirmek yerine önce HDP'ye sonra da MHP'den ayrılan İP'e destek veren siyaset mühendisliğiyle bugünkü tablonun müsebbibi oldu.
Kılıçdaroğlu, AK Parti'yi düşmanlaştırmak için yaptığı bu hamlelerden bir sonuç elde eder mi göreceğiz ama siyasetin normalleşmesi ve bu ülkenin daha fazla bedel ödememesi için asıl HDP'nin değişmesi ve elini taşın altına koyması gerekiyor. HDP değişmediği sürece altılı masaya alınsa da sonuç değişmez.
Nasıl ki AK Parti, sürekli darbe üreten vesayet sistemini cesaretle değiştirdiyse, başkalarına cesaret öneren HDP de cesaret göstermeli ve üzerindeki PKK vesayetine karşı çıkmalı.
Bu gerçeği HDP geleneğini de iyi bilen AK Parti Merkez Karar ve Yönetim Kurulu üyesi, yazar Orhan Miroğlu şöyle dile getiriyor:
"6 buçuk milyon oy alan bir parti hâlâ geçen yüzyılın parametreleriyle hareket etmeye devam ediyor. Bu işin siyasi sonucuna bakacak olursak Türkiye her yıl bir siyasi partinin kapatılmasına şahitlik yapacak bir ülke olmamalı. Buradan çıkmalıyız, ama ne yapmalıyız? Bu partiyi yöneten insanların bu ilişkiyi reddetmeleriyle olur. Reddetmiyorlarsa aynı tarihi tekrar yaşarız."