HAŞMET BABAOĞLU

Sıra dışı değişimleri anlamak mı istiyorsunuz?
Sıradan, basit şeylere bakacaksınız...
Gündelik hayatlara...
Oradaki dönüşüme bakacaksınız.

***

AK Parti yönetim kadrolarından bazı tanıdıklar İstanbul'a geldiklerinde biraz "laflamak" için araya ortak dostlarımızı sokarlar...
Her şey zaten görmek isteyen için gayet açık biçimde ortada olduğu için...
Çok sıkılırım böyle buluşmalardan ve teklifleri atlatırım.
Kırk yılda bir "tamam, çay içelim konuşalım" dediğim oluyor; işte o buluşmalarda son zamanlarda dikkatimi bir nokta çekiyordu...
Partili arkadaşlar öyle alçakgönüllü mekanlarda çay içmekle falan tatmin olmuyorlar.
Parıltı yerlerde görünmeyi seviyorlar; "önemli kişiler" magazinine bayılıyorlar.
Oysa eskiden muhalefetle aralarındaki gündelik hayata dair farkları tam da bu noktadaydı; bunlara önem vermezlerdi.

***

Geçen yıl...
Mahallemdeki gayet düzgün bir mekanda oturup sohbet ettikten sonra etrafına "yahu Haşmet abi buralarda mı vakit geçiriyor" diye dudak bükeni bile çıktı.
İstanbul'daki üst düzey partili arkadaşlarda da aynı sıkıntı vardı, doğrusu...
Üstelik siyaseti de "business" konuşur gibi konuşmaya başlamışlardı.
Sonuç?
Halkın gözünden hiçbir şey kaçmaz.

***

Şimdi partinin Kızılcahamam kampına dair haberleri okurken zihnimden yine bu manzaralar geçti...
Kamptan sosyal medyaya yansıyan görüntü ve sözlere baktım...
"İşte hepimiz buradayız, şu başkan da burada, bu başkan da gelmiş, yine el eleyiz, tatil de yapmışız bakıyorum, vs." izlenimleri...
Hani insan yanında biraz "mahcubiyet" de görmek istiyor.
Hiçbir şey olmamış gibi davranılmaya devam edilsin istemiyor.

***

AK Parti'nin liderinin daha kamp başlamadan söylediği şu sözler kritik önemdeydi: "Biz elitlerin değil, kimsesizlerin partisiyiz. Millet bize bakınca hep kendini gördü. Bizim rotamızı da, siyasetimizin hududunu da millet çizer. "
Bir daha başlanacaksa...
En baştan ve tam bu noktadan başlanmalı...
Partinin seçmeni hızla bu sözlere kulak verilsin istiyor.

***

NOT DEFTERİ
Günde bir dolardan daha az parayla temiz su bulamadan yaşayan biriyle, tek başına sadece ikramiyesi bir Kuzey Afrika ülkesinin eğitim bütçesinden daha büyük olan "evrenin efendileri" arasında nasıl bir ortak zemin olabilir? (YANIS VAROUFAKIS / Başka Bir Şimdi)