HAŞMET BABAOĞLU

Geçmişten adam hisse kaparmış...
Ne masal şey!
Beş bin senelik kıssa, yarım hisse mi verdi?
"Tarih"i "tekerrür" diye tarif ediyorlar;
Hiç ibret alınsaydı, tekerrür mü ederdi?

***

Birçoğunuz yukarıdaki kıtayı biliyordur.
Mehmet Akif Ersoy'un Safahat'taki meşhur kıtası...
Biz içeride tükenmek bilmeyen siyaset çekişmeleriyle uğraşırken dünya hızla öyle bir yere doğru gidiyor ki...
Aklıma hep bu dörtlük geliyor.

***

Bir yanda ille de "Savaşı Avrupa'da ateşleyeceğiz" ısrarındaki güçler...
Öte yanda da ABD'nin yeni açıkladığı Ulusal Güvenlik Stratejisi nedeniyle kafalarda bir soru: Acaba 202 yıl önce "Monroe Doktrini"ne geri dönüp Avrupa'yı kendi hâline mi bırakacaklar? (Başkan Monroe'nun derdi, geçen gün Erhan Afyoncu'nun da yazdığı gibi, Avrupa sömürgeciliğinin kirini, lekesini Amerika kıtasından uzak tutmak ve o sırada olabildiğince içeride gelişmekti...)

***

Şimdi tane tane soralım...
Bir...
Avrupa kendi başına bir savaşın orta yerine dalacak politik ve askeri cesarete gerçekten sahip mi?
İki...
ABD, Trump iktidarı süresince durumu böyle idare edebilir ama ya Trump gidince ne olacak?
Daha önemlisi, acaba derin ABD ne düşünüyor bu konuda, bilen var mı?
Üç...
Bazen dünya hiç değişmemiş gibi görünebilir ama değişiyor. Hele son 20 yılda altüst oldu; "Bana ne, ben artık takılmam, içime bakarım" denecek hiçbir yeri kalmadı yeryüzünün...
Üstelik Avrupa'yı savaş arzusunda falan yalnız bırakırsan, sonunda Birleşik Krallık için yeni bir "yol" açılıyor demektir.
Eh, bunlar da aslında tarihten bildiğimiz şeyler...

***

Amerikan dış politikasında değişiklik falan...
Geçin!..
Esası şu: Küresel kapitalizm yepyeni bir evreye giriyor; buhranda...
Ve artık "neoliberal ekonomi ve ittifak" ile gidilecek yer kalmadı...
Tarihsel bir kopuş bu...
ABD-Avrupa ikilisinin yalandan liberal dünyasına karşı açık açık tekno-totaliter yeni bir blok geliyor...
Bunu bizim için de konuşmak zor.
Çünkü iki küresel yalanı birbiriyle nasıl çarpıştıracağımızı bilemiyoruz.

***

NOT DEFTERİ
Öyle, orada düşünüp dururken, vakit inanılmaz bir hızla geçti. Düşünmenin beklenmedik bir yararını keşfettiğine şaşırmıştı: Düşünmek, zaman geçirmeye yarıyordu. (YUKİO MİŞİMA / Dalgaların Sesi)