ENGİN ARDIÇ

Bir süredir hiç ortalıkta görünmüyorlar.
Avrupa Birliği efsanesinin çatırdamakta ve hatta çökmekte olduğunu anlıyorlar.
Kendi derdine yanan ABD'den de onlara uzun bir süre hayır gelmeyecek.
Peki yaptıkları "tezvirat" ne işe yarayacak, bu sefil muhalefetin bu tutumuyla seçim meçim kazanamayacağı da görülüyor...
Hadi faşist gazete hoyratlıkla para kazanıyor da, bunların arpası da kesilmiştir şimdi...
Yani Almanya'dan sanal yayın yapıp da "Türkiye batıyor" diye sallamak onlara ne kazandırır?
Buna halk arasında "yara kaşımak" derler, o kadar.

***

"Türkiye'yi küçültürsek Avrupa Birliği'ne daha kolay gireriz" diyenler yakın gelecekte girecekleri bir Avrupa Birliği'ni çok arayacaklar.
AB onlara "geri kalmış doğu bölgenizden kurtulun, gelişmiş batı bölgenizi alalım" demişti, onlar da bu zokayı yutmuşlardı.
Avrupa Birliği serüveni korkunç bir fiyaskoyla sonuçlanmak üzere.
İngiltere zaten ayrılmıştı, sırada müthiş bir hayal kırıklığı ve öfke yaşayan İtalya var. O kadar tepeleri attı ki, AB bayraklarını yakıyorlar.
İspanya'nın durumu da çok farklı değil.
Sonunda ne olur? Almanya ve onun dümen suyundan ayrılamayan Fransa kalır, ötekiler giderler. "Fakir" Akdeniz ülkeleri giderler, AB iyiden iyiye bir "Zengin Kuzey Avrupa Ülkeleri Birliği'ne" dönüşür.
Seni zaten almayacaklardı, artık hiç mi hiç almazlar hemşerim.
Bu iş bitti.
O konu kapandı.
La commedia e finita...
Çünkü karşılıklı bir güldürü oynanıyordu, onlar almayacakları halde "aldık alıyoruz" diye bizi oyalıyorlardı, biz de asla giremeyecek olmamıza rağmen "girdik giriyoruz" diye kendimizi kandırıyorduk.
Halkımız durumu tarihten damıttığı "sezgileriyle" görüyordu, şimdi artık "bilinciyle" de görüyor.
Bir anayasası yoktu, bir hükümeti yoktu, bir ordusu yoktu, ortak parasına bile bazı üyeler yan çizmişlerdi, ne biçim birlikti bu böyle?
Parlamentosu vardı.
Her şeyi kendilerine ve "ajanlarına" yontan mahkemeleri vardı.
Korkunç bencilliği ve çıkarcılığı kabak gibi su yüzüne çıktı.
Belki İstanbul sermayesi de bencilliği ve çıkarcılığı bırakır da, kendi milli hükümetine destek olmanın ve halkıyla iyi geçinmenin tek yol olduğunu görür.
Hani diyorlar ya, hiçbir şey eskisi gibi olmayacakmış...
Hadi bakalım. Görelim.
Değişim nereden başlayacak bilelim.
Medyanın "vahşi" kesiminden başlasa fena olmaz.