MEHMET BARLAS

Türk siyasetinden dünya siyaset literatürüne bir model girdi. Bu model şimdilerde sadece Türkiye'de değil, civar ülkelerde de konuşuluyor. Modelin adı "oturtmalı muhalefet". Kabataslak baktığınızda oturtmalı muhalefet, "birbirleriyle hiçbir fikir birliği olmayan 6 kişinin bir masaya oturtulması ve 7'nci bir unsurun da masa altından bunları desteklemesi"dir. Bu 7'nci üye tahmin edeceğiniz gibi HDP'dir.

ORTAK NOKTALARI NEFRETLERİ
Klasik koalisyon tanımında muhalefetteki partilerin bile birtakım görüşlerde birlik olması gerekir. Oysa bizim oturtmalı muhalefette oturanlardan hiçbiri diğeriyle aynı görüşte değil. Tek sahip oldukları ortak nokta "nefret odaklarının aynı olması". Örneğin, Cumhuriyet Halk Partisi kendini "Atatürkçü" ilan eder ama sırası geldiğinde "PKK uzantısı" HDP ile işbirliği yapar. Mesela, Meral Akşener sözde milliyetçidir ama milli davalardan hiçbirinde hükümete destek vermez, hep köstek olur.
Oturtmalı muhalefetin bu çelişkilerini saymakla bitiremeyiz. Haksızlık etmeyelim, bir konuda ortak fikir birliği içerisindeler: "Erdoğan takıntısı." Bu takıntı onlarda bir nefrete dönüşmüş ve bir türlü bundan kurtulamıyorlar.

KAFA KARIŞTIRICILAR
Bir de ne oldukları hiç ama hiç belli olmayan oturmacılar vardır. Muhafazakâr seçmenin kafasını karıştırmakla görevli bu kişiler de o masaya oturtulur. Oturtmalı muhalefette en önemli özellik, kimsenin ne söylediğinin anlaşılmamasıdır. Muhafazakâr seçmenin yakından tanıdığı Davutoğlu, Babacan ve Karamollaoğlu'nun ülke meseleleri hakkında ne düşündüğünü kimse bilmiyor.

KONUŞURLARSA BATIYORLAR
Türkiye'nin çeşitli sorunları var. Örneğin, terörle mücadele ya da süper devlet Amerika ile süregelen hastalıklı ilişkiler gibi. Oturtmalı partiler bu konuların hiçbirine girmez. Çünkü bu konulara girerlerse ya bağlı oldukları yerlerle ya da seçmenle başları belaya girer. Desteği içeride değil hep dışarıda ararlar.
Oturtmalı partiler ne zaman bir araya gelip ortak koalisyon protokolü yapmaya teşebbüs etseler içlerinden biri "Ben lider adayıyım" diye ortaya çıkar. Mesela, şu anda Kemal Kılıçdaroğlu'nun asıl rakibi Ali Babacan'dır.

İKTİDAR CİDDİYE ALMIYOR
Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın oturtmalı muhalefeti ciddiye almadığı kesin. MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli, oturtmalı muhalefete zaten "Zillet İttifakı" diyor. Şu anda cumhurbaşkanı adayları arasında bir tercih yapma noktasına gelmediler. Tercih için masaya oturduklarında kıyamet o zaman kopacak. Tek başına seçime gideceğini açıklayan DEVA Partisi masaya ilk yumruğunu vurdu. Bundan sonra da benzer çıkışlara şahit olabiliriz.
Kısacası, bir sene daha bu 6 kişinin zaman zaman değişik yerlerde değişik masaların etrafında oturduklarına şahit olacağız. Bunlara gülmek en iyi cevaptır.