BEKİR HAZAR

Dünya bambaşka bir döneme hızla gidiyor. Yeni ittifaklar, cepheleşmelerle çok kutuplu yepyeni bir düzen start almak üzere. Burada önemli olan kimler çöp olacak, kimler kullanılacak, kimler güç sahibi olacak. İşte cevabı aranan soru bu.
Aslında cevabı oyun kurucular biliyor. Geçişte tamamen küresel sermayenin karar verdiği düzenler kuruldu. Önce İngiltere'yi ardından ABD'yi dünyanın hakimi yaptılar. Ancak şimdi eskiyen, yıpranan ve çatırdayan bir sistem var. Küreselciliğin yerini hızla ulusalcılık almaya başladı. Paranın firavunları tarafından kurulan sisteme muazzam bir başkaldırı var. O yüzden akla hayale gelmeyecek, içinden çıkılamayacak ve anlaşılamayacak oyunlar sergileniyor.

Biz kavga eden hatta savaşanların bile aslında oyunun içinde müttefik olduğunu, kolkola dolaştıklarını göremiyor, hissedemiyoruz.
Geçmişte her sistemde parayı takip ederek neler olduğunu analiz etmeye çalışırdık.
Bugün gelinen noktada küresel sermayenin kurduğu İsrail'i takip etmemiz gerekiyor.
İsrail, küresel sermaye tarafından sınırsız desteğe sahipken, Paranın firavunlarını en büyük düşman ilan eden ABD'deki son ulusalcı hükümet Tel Aviv'in arkasında gibi göükerek gaz veriyor. İsrail'i bir anda katliamların sahibi, soykırımcıyı yaparak dünyadaki büyük öfke ve nefretin içine atıyor. İş öyle bir hale geldi ki artık Siyonizm öfkesi Avrupa'yı bile aşıp Amerika'da patlamaya yol açtı. Yeni dünya düzeninin İsrail üzerinden arkasındaki küresel sermayeyi vuran bir modele evrildiğini anlamak artık zor değil. ABD'de üniversiteler ayaklanıyor, sanat dünyası öfke yağdırıyor, düne kadar gıkları çıkmayan akademisyenler, uzmanlar askerler ağzına geleni söyleyerek İsrail'e saldırıyor. Hatta hala görevdeyken bile İsrail'e Twitter üzerinden öfke kusan, katil ilan eden subaylara bile tanık oluyoruz. Geldiğimiz son noktada New York Belediye Başkanlığına bir Müslüman talip oluyor. En büyük vaadi, seçilmesi halinde kente geldiği takdirde UCM kararı uyarınca İsrail Başbakanı Netenyahu'yu tutuklayabileceğini ilan ediyor. Belki seçilme şansı yok ama birden Trump devreye giriyor, Müslüman aday Mamdani hakkında eleştiri bombardımanına başlıyor. Yani aslında eleştirirken onu muhatap alarak yüceltiyor, bir anda kamuoyunun dikkatini bu Müslüman aday üzerine çevirip seçilme şansını artırıyor. Aslında Trump Netenyahu'yu koruduğu hissini verirken ona öfke kusan başkasına destek sağlıyor. Yani oyun içinde oyun zirveye çıkıyor. ABD'de Netenyahu'nun tutuklanmasının konuşulması bile başlı başına bir olaydır.

Bir başka çok ama çok ilginç örnek ise İsrail-İran savaşındaki komedidir. Dünyanın gözden kaçırdığı bu iki ülkenin de ABD'nin kullanışlı oyuncağı olduğudur. Bunlar üzerinden sistem dizayn ediliyor. ABD güya savaşı durduracağını ilan ederek ağır bombardıman uçaklarını İran'a gönderip nükleer tesisleri vuruyor. İsrail Trump'ı neredeyse Mesih ilan ederek "Hurra" çekerken CIA koordinatörü "Tesislerde ağır hasar yok "diyerek aslında bir göstermelik saldırı olduğunu ilan ediyor. Trump "İmha ettik" diye bağırıyor.

CIA'dan "Yok öyle bir şey" yalanlaması geliyor. Bir bakıyoruz İran Cumhurbaşkanı aniden ortaya fırlıyor "Yok yok fena vurulduk ağır hasar var" diyerek Trump'a destek çıkıyor. Daha da ötesi dün Trump beni kahkahalara boğan bir açıklama yapıyor.
"Biz İran'ın nükleer tesislerini vurunca İran da haliyle misilleme yapacaktı.
Beni aradılar İran'dan. Misilleme yapacaklarını ve bunun ne zaman nereye yapılacağını bile söylediler." diyor. Hatta İran'ın "İsterseniz sizin üsleri vuracağımız günü erteleyebiliriz.

Ne zaman münasip olur" diyerek izin istediklerini açıklıyor.
Düşmanların savaşındaki bu komedi bugüne kadar çekilmiş hiçbir filmde yok. Peki bu gerçek yaşanmış senaryo bununla mı bitiyor? Kesinlikle hayır. ABD Başkanı devam ediyor; "Bizim üsleri vurmalarını erteleyebileceklerin söylemeleri büyük saygılı bir davranıştır" diyor.
Bitti mi. Hayır. Trump "Böyle yaptıkları için İran'a minnettarım" diye ekliyor. Yahu birbiriyle savaşanlar birbirlerine minnettar olur mu hiç? Kimse sorgulamıyor.
Savaşanların birbirlerine bir tek "Şekerim, cicim, bir tanem" demediği kalıyor. Yani gördüğümüz her şey, yaşadığımız savaşlar bile birer tezgah ve oyun.

İran kullanılıyor, küresel sermayenin desteklediği İsrail vurduruluyor, Netenyahu'yu çöp etmek için destekleniyormuş gibi yapılıp operasyon çekiliyor. Dünya yeni dönemde bu ve benzeri operasyonları çığ gibi görecek. Yeryüzünde başka şeyler oluyor.
Türkiye oyun içinde oyunları görüyor, gardını alıyor, dış politikada muazzam hamleler yapıyor, oyun kurucu olarak sahne alıyor.
Peki bizim dünyadan bihaber muhalefet ne yapıyor? Maalesef hiçbir şey. Onlar baklava kutusuna sıkışmış, karanlıkta yaşıyor.