Altını çizdiğim satırlar-90

Çok zaman kaybettim. Çok zaman ve biraz da ümit. Yaşamak bu galiba. (CEMİL MERİÇ / Jurnal)

***

İnsanların sadece dışlarını görebildiğiniz için minnettar olmalısınız. Tutkularını, nefretlerini, hasetlerini ve kötülük planlarını göremediğiniz için minnettar olmalısınız. (ALFRED BESTER / Yıkıma Giden Adam)

***

Kendi kibrine ve başına buyrukluğuna göbekten bağlı modern insan, belki acı çeken ama asla vicdan azabı duymayan bir narsistir. Istırap onu bedeninde yakalar, ıstırabını bedenselleştirir. Yakındığında, umarsızca arzuladığı şikayetinden daha fazla hoşnut olabilmek için yakınır. (JULIA KRISTEVA / Ruhun Yeni Hastalıkları)

***

Fotoğraf makinesi unutulsun diye kaydeder. (JOHN BERGER / Bir Fotoğrafa Bakmak)

***

Sanırım, en akıllıcası insanın sırlarını kendine açmasıdır. (STENHDAL / Aşka Dair)

***

Zamanın oku kırıldı artık. Sürekli olarak yeniden tasarlanan, rutine düşman olan ve kısa vadeye odaklı bir ekonomi politik içinde bu ok nasıl hedefine varsın? (RICHARD SENNETT / Karakter Aşınması)

***

Yüzümü bir sonraki güne taşıyorum, tanıyan birisi kalmadı ki bozulsun. (TOMRİS UYAR / Diz Boyu Papatyalar)

***

Bu insanların çoğu aslında tetiği çekmeden çok uzun zaman önce ölmüştür. (DAVİD FOSTER WALLACE / Bu Su)

***

Kır patikası sessiz bir sonsuz tekrar mekanıdır (...) bir varış noktasına varmaya çalışmaz. Tersine, derin bir düşünceyle kendi içinde sükut eder. (BYUNG-CHUL HAN / Zamanın Kokusu)

***

Hey gidi dünya! İnsanoğlu, ne biçim insanlara gülümsemek zorunda kalıyor... (HALİKARNAS BALIKÇISI / Mavi Sürgün)

***

Yarıda bırakıyor her şeyi. Hikmet, hepsi namına, hepsinin yaşantısını öldüresiye sıkıcı buluyor. Onların yaşamadığı sıkıntıyı, Hikmet duyuyor (...) Yarım yaşantılar sürdürerek, bütün ölümlerden kaçıyor. (OĞUZ ATAY / Günlük)

***

Çünkü kirpik, uçlu bir şeydir. İnsanı acıtır, değil mi? (HALİDE EDİP ADIVAR / Kalp Ağrısı)

***

Kitaplarını şefkatle okşa ey yabancı ve hatırla onların tozdan ibaret olduğunu... (MILJENKO JERGOVIÇ / Saraybosna Marlborosu)