ERGÜN DİLER

SIK sık yazdığım gibi İKİ EKOL DEĞİŞİK COĞRAFYALARDA DEĞİŞİK NEDENLERLE kapışmakta. Rusya-Ukrayna savaşı geleceği belirleyen ana unsurların başında geliyor.
Savaş, Türkiye'deki siyasetin de geleceğini şekillendirecekti.
Avrupa'nın enerji konusunda düştüğü durum, İsveç'in NATO'ya üye olmak istemesine rağmen Başkan Erdoğan'a saldırıya devam etmesi, gösterilere izin vermesi, Rusya Genelkurmay Başkanı Gerasimov'un ani bir kararla CEPHEYE yollanması, 6'lı masanın SAÇMALAMAYA devam ediyor görüntüsü vererek hazırlıklarını el altından yapması bir bütün olarak değerlendirilmesi gereken gelişmelerdi.
Devam...
Rusya, Ukrayna'yı işgal ettiğinden bu yana en büyük saldırıyı OCAK ayının ilk günü yaşadı. Yani yeni yılın ilk günü Moskova'ya ateş düştü. Ukrayna yeni yılın ilk saatlerinde işgal altındaki Donetsk bölgesindeki Makiivka'da Rus askerlerinin kaldığı bir okulu vurdu.
Ukrayna istihbaratı saldırı sonrası 400 Rus askerinin öldürüldüğünü, 300'ünün de yaralandığını öne sürdü. Telefon kullanımını yasaklayan Rus ordusu, bu yasağı dinlemeyen askerler yüzünden ağır kayıp yaşıyordu.
Telefon sinyallerini takip eden Ukrayna istihbaratı (Belki de AVRUPA İSTİHBARATI) konum belirliyordu. Bunun üzerine ABD tarafından verilen HIMARS füzeleriyle saldırı başlıyor, Rus Hava Savunma Sistemi bunlardan ikisini düşürüyordu. Ancak okula isabet eden 4 füze ise büyük kayba yol açıyordu. Bu olay RUS ORDUSUNDA yani ismini rejimden alan KIZIL ORDU'da kılıçların çekilmesine yol açıyordu...
Hesaplaşma başlıyordu.
İddia çoktu! Saldırıdan sonra "General Armageddon" olarak anılan acımasızlığı ile bilinen General Surovikin, savaşı sevk ve idareden alınıyor, yerine GENELKURMAY BAŞKANI General Gerasimov getiriliyordu. Sadece ajanslardan gelen fotoğrafları bile tarasanız Savunma Bakanı Şoygu ile Gerasimov'un çok iyi dost olduklarını anlamak mümkündü. Aralarında sarsılmaz bir ittifak vardı.
General Surovikin, Ekim'de savaşı yönetmek üzere göreve geliyor ve UKRAYNA'nın tüm alt yapısını bitiriyordu.
Savaşı sonlandıracak kesin zafer için adım atıyordu. Ancak bir el kendisini durdurmak için sahaya iniyordu. Rus paralı askerlik şirketi Wagner Grubu ve lideri Yevgeni Prigozhin ile Çeçen lider Kadirov, General Surovikin'e destek çıkıyor, olan bitenden Gerasimov ile Şoygu'yu sorumlu tutuyordu. Yani bir el, bir güç, bir akıl RUSYA-UKRAYNA SAVAŞI'nı uzatmak için sahaya iniyordu.
400 Rus askerinin okulda ölümüne yol açan telefon sinyallerini ise kimin paylaştığı hiç bilinmeyecekti. Arada kaybolup gidecekti. Ancak bir AKIL savaşı taşları değiştirerek uzatmayı başarıyordu...
Rusya'nın işgali AVRUPA'yı derinden sarsıyor, BAŞKENTLERİ kabus görüyordu. Bu nedenle Finlandiya ve İsveç bile NATO ÜYESİ OLMAK İÇİN YOLA ÇIKIYORDU. Bu noktada TÜRKİYE önemli üye olarak itiraz ediyordu. Özellikle İsveç'in kendisini düzeltmesini terör ile arasına mesafe koymasını talep ediyordu.
İsveç her defasında "SORUN YOK" mesajı verse de dün terör örgütü propagandasına kucak açıyor, aradaki buzların erimesinin önüne geçiyordu. Yani arka tarafa geçip bakarsak AVRUPA'nın saldırdığını görmek mümkündü.
NATO'nun da buna göz yumduğu gerçeği ortadaydı.
Kabaca ANGLOSAKSON ittifakı, savaşı uzatıp TÖTONLARIN ana vatanı olan AVRUPA'yı bitirmek gibi bir amaç güdüyordu.
EN azından KÜRESEL ÖLÇEKTE etkilerini sınırlamak istiyorlardı... Bu savaş UKRAYNA topraklarında görüldüğü gibi Türkiye'de de çok canlıydı. Zaten EKOL savaşlarının iki ana gövdesi buydu! Gelişmeleri kısa boylu cümlelerle anlatmaya çalışmak olan biteni anlamaya yetmiyordu. İKİ EKOL kendi arasında savaşırken hem Rusya'nın hem de Türkiye'nin yanlarında olmasını istemekteydiler. Operasyonların yönünü de bu belirliyordu. Sancı veren hiçbir adım kendiliğinden gelmezdi. Özellikle Türkiye'de...
Seçimlere giderken bir yanda AK PARTİ-MHP diğer yanda hepsi modeli ayaktaydı.
Birkaç gündür yazdığım gibi Başkan Erdoğan, AK PARTİ ile başladığı yolculuğu tasfiye edilmek istendiğini görünce başka eksene kaydırdı. Kendi partisinin en büyük rakibi olduğunu anlayınca, ANGLOSAKSON EKOL'e yaklaştı.
Haklı olarak... BREXIT kararı, EKOL savaşlarının ilanından başka bir şey de değildi. Hedef AVRUPA'ydı.
TÖTON diye tanımladığımız ŞÖVALYE İTTİFAKI ise AB'yi, VATİKAN'ı ve ABD'ye ruh veren şirketleri yanına çekerek "Türkiye'yi alırsak oyunu bozarız. Kazanan biz oluruz" mottosuyla hareket etmekte. Aynı kulvar şimdi PUTİN'in etrafında da usul usul açılmak istenmekte...
Merkel'in KUZEY AKIM GAZ PROJELERİ zaten bu amaçla hayata geçiriliyordu. Ancak ANGLO-SAKSON aklı bunu tasfiye ediyordu.
Türkiye masaya gelince konu haliyle seçimlerdi. AVRUPA tamamen MASANIN yanındaydı. ADAY konusunda aklımızı karıştıracak çok açıklama yapılsa da GİZLİ BİR STRATEJİNİN YÜRÜDÜĞÜ AŞİKARDI. İki hedefleri vardı!
YA SEÇİMİ ALACAKLAR ya da kaybettikleri seçimden sonra büyük bir ekonomik krizle gelmeyi deneyeceklerdi...
DEVA lideri Ali Babacan'ın sık sık ekonomik başarılarından söz etmesi ve bunun TÖTON diye altını çizdiğim İTTİFAKIN burada güçlü olduğu döneme denk gelmesi tesadüf değildi.
Ancak Başkan Erdoğan küresel ölçekte etkili bir liderdi. Bulunduğu yere Türkiye'yi de taşıyınca dengeler bozuluyordu. Bu nedenle CUMHURBAŞKANLIĞI seçimleri KONUMU anlatması açısından çok değerliydi. Türkiye nerede olacaktı? Seçimler, bu sorunun cevabını verecekti. SANDIK bu kadar önemli olunca da, Washington da, Londra da, Berlin de, Paris de, Moskova da topa giriyordu. Şu veya bu şekilde 6'lı masa bir ADAY çıkaracaktı. Aynı kulvar içinde frekans farklılıkları yaşasalar da bir yol bulacaklardı. Ve bu AVRUPA'nın KÜRESEL ÖLÇEKTE konumu ve mücadelesini etkileyebilecek bir isim olacaktı... Bu sebeple seçim sadece bizi ilgilendirmiyordu.
Bunun en güzel örneği de kulağıma geldiğine göre UMRE'ye anne-babasıyla giden Ekrem İmamoğlu'nun orada ARAMCO'nun patronlarıyla görüşecek olmasıydı...
Hala çok kişi bilmiyor, ancak Türkiye sandığınızdan çok daha değerli ve önemli bir ülke...
Mücadele de bu yüzden...