“Çünkü biz Filistiniz”

"Hayır! Çünkü biz Filistiniz" diyor Amerikalı minik kız...
Işıl ışıl ve kararlı gözlerle annesinin "hadi o kahveciden kahve içelim" teklifini böyle cevaplıyor.
Annesi "ama burayı sevdiğini biliyorum" dediği sırada...
Bir an bile duraksamadan, mesela parmaklarını ağzına götürüp düşünmeden falan...
Arkasını dönüp pıtır pıtır yürümeye başlıyor...

***

Bilmem, sosyal medyada viral olan bu videoyu izlediniz mi?
Bayılıyorum, bu küçük kızın duruşunu tekrar tekrar izlemeye...
"Anne boykottayız, olmaz" demiyor; dikkatinizi çekerim.
Dümdüz...
Gülümseyerek ama net ve sarsıcı biçimde övünüyor: Biz Filistiniz...
Çocuklara has bir kestirmeden ilerleyiş mi?
Belki...
Lakin aynı zamanda hakikatin ta kendisi...
Bu cümleyi içinden çoğalttarak tekrar ettiğine eminim.
Bugün, şurada dahi...
Filistiniz...
Filistinliyiz...
Filistindeyiz...
Yetişkinlerin dolu zihinlerinin ulaşmakta zorlandığı bir berraklık bu...
Lakin bize de öğretiyor işte...
Tarafını seçmek gerçekte böyle bir şeydir işte!
Böyle olmalıdır!

***

Gazze'de 7 Ekim'den bu yana her gün 100'den fazla çocuk öldürülmüş...
Bir durup düşünün!
Desteklemek yetmiyor artık.
Üzüntüden kahrolmak uzaklığımızı aşamıyor.
Bir tek hal olabilir...
Her an...
İçimizde...
Sürekli kendini yeniden inşa edecek bir hal...
Filistin olmak!
Her gün bir daha Filistin olmak...
Siyonizme karşı kendi hayatlarımızda her an direnmek...
Geri dönüşü yok bunun!
Geri dönersek, biteriz...