A HABER GALERİ
Başkan Erdoğan’ın annesi Tenzile Erdoğan anısına | PORTRE
Dün ne yazık ki Saraçhane'de yaşanan o olaylar sırasında Başkan Erdoğan'ın ailesi ve rahmetli annesi Tenzile Erdoğan'a yönelik skandal sözler sarf edildi. Bir anneye yönelik söylenen o sözler kabul edilebilir ya da siyaseten de karşılığı olabilecek bir durum değil... Başkan Erdoğan annesi Tenzile Erdoğan'ı 7 Ekim 2011'de ebediyete uğurladı. Cenazede gözyaşlarına engel olamamıştı... Biz de bir kez daha Tenzile Erdoğan ve Hakk'ın rahmetine kavuşan tüm annelere bir kez daha Allah'tan rahmet diliyoruz. İşte Tenzile Erdoğan'ın portresi…

Cennet annelerin ayaklarının altındadır. Anneyi hürmeti cennetin kapısını açacak anahtar olarak gören bir medeniyetin temsilcileriyiz.

İşte bu nedenle annesine çok düşkündü Başkan Erdoğan. Tenzile anneye her seferinde anacağım diye seslenirdi.

DUR DURAK BİLMEDEN ÇALIŞTI
Halkın oyuyla seçilmiş ilk Cumhurbaşkanı oldu. Üstlendiği sorumluluğu hiçbir zaman yük olarak görmedi. Bu ülkeye hizmet etmek için dur durak bilmeden çalıştı. Yapılacak çok iş var diyerek çıktığı bu yolda ailesine dahi vakit ayıramadı.

Kaybettiği annesinin hasreti ise hiç dinmedi. Annesi Tenzile Erdoğan'ı ebediyete uğurlayan Başkan Recep Tayyip Erdoğan her anne sözcüğünü duyduğunda gözleri doldu.

O özlemi Ahmet Kaya'nın Şafak Türküsü ile bağdaştırmıştı Başkan Erdoğan.
Duygularını şu sözlerle anlatmıştı: Annem öldükten sonra bende çok farklı bir dünyayı meydana getirdi. Ne zaman Ahmet Kaya'nın bu Şafak Türküsü'nü dinlerim dinlediğim zaman çok duygulanırım. Hemen annemle haşır neşir olmaya başlarım.

Deniz işletmelerinde kaptan olan Ahmet Erdoğan ile 1953 yılında Rize'de tanıştı. Birlikte hayatı paylaşan çift 54 yıl önce Rize'den İstanbul'a geldi İstanbul'un en eski yerleşim yerlerinden biri olan Kasımpaşa'ya yerleştiler.

Tenzile ve Ahmet çiftinin 4'ü erkek 1'i kız 5 çocukları oldu. Onlardan biri de Recep Tayyip Erdoğan'dı.

O günlerde Kasımpaşa'daki Arda Apartmanı'nın bir penceresinde ışık sabaha kadar açık kalırdı. Tenzile Erdoğan aralık perdeden oğlu Recep Tayyip geliyor mu diye sokağı kolaçan ederdi dilinden eksiltmediği dualarla gözünü kırpmadan sabahı getirirdi.

"İNANDIĞI DAVADA MÜCADELESİNE DEVAM EDERDİ"
Tenzile Erdoğan kameraların önüne çok fazla çıkmadı. Çok az sayıda röportaj verdi. Onlardan birinde de 1980 öncesinde yaşananları anlatıyordu:
"O günlerin sıkıntısını anlatamam. Evimizin iki tarafı balkondu. Bir tarafa çıkarım, gır gır silah sesleri. Diğer tarafa çıkarım yine aynı. Her yerden kulakları sağır edercesine silah ve patlama sesleri. Nasıl dayanırsanız bu acıya. O kötü anarşi zamanları. Her gün bir şey duyuyorsunuz. Yüreğim ağzımda bekliyorum Tayyibimi. O günlerin sıkıntısı başka bir şeye benzemez. Her gece sabahlara kadar gözümü kırpmadan bekledim onu. Her gün sanki ondan kötü bir haber gelecek sanırdım. Ama ona ne kadar 'gitme' desem de beni dinlemez, inandığı davada mücadelesine devam ederdi. Oğlum, o gün bugündür aynı koşturmacayla gidiyor."

HER DAİM OĞLUNUN DESTEKÇİSİYDİ
Oğlunun siyasete atıldığı ilk günden başbakanlık koltuğuna oturduğu güne kadar gölge gibi arkasındaydı.
Recep Tayyip Erdoğan Belediye Başkanlığı, Milletvekilliği, Başbakanlığı ve Cumhurbaşkanlığı sırasında annesini hiç unutmadı.