Normal’e doğru…

Yeni normal dediğimiz süreç içindeyiz. Bu, inşallah ciddi bir sıkıntı olmazsa bir süre sonra özlediğimiz normale dönebilecek olduğumuzun en önemli emarelerinden birisi.

Biraz zor gözükse de normale geçerken siyasette birtakım olumlu gelişmelerin olup olmayacağı ve bu arada mesela CHP'nin gerçekten bu ülkenin ana muhalefet partisi olabilmek için birtakım adımlar atıp atmayacağı, önemli bir mesele…

CHP'lilerin vatanseverlik ve bağımsızlık çeşnisine batırdıkları Atatürkçülük, laiklik, çağdaşlık kisvesi altında demokrasi nutukları atmayı sevdikleri, malum. Söz ve fiillerine bakıldığında ise marjinal denilebilecek her rengi taşıyan bir gökkuşağını andırıyorlar.

Ana Muhalefet Partisi'nin başındaki kişinin hali de içler acısı. Muhtemelen bu karmaşık yapıyı bir arada tutabilmek ve koltukta biraz daha kalabilmek uğruna, bazen ortadan kaybolurken bazen de birilerinin söylediklerini tekrarlayarak durumu idare ediyor.

Genel Başkan'ın oturduğu koltuğun hakkını vermek için CHP'nin temsil ettiği söylenen bağımsızlık ve benzeri değerleri hatırlatacak davranışlarda bulunmak ve bazı hususlarda kırmızı çizgiler filan belirlemek gibi huyları yok...

CHP'nin ne olduğu ve neler yapması gerektiği ile ilgili hakikaten işe yarar düşünceleri olanlar da bastırılmış gibi. Ağzını açmaya cesaret ettikleri için CHP'den ihraç edilenlerin, hadiselere makul ve mantıklı bakabilen insanlar olması, genel başkan ve ekibinin ana kitleyi değil çıkıntıları öncelediğini gösteriyor.

İktidar ağzıyla kuş tutsa bile takdir etmemek ve başarılarını gizleyebilmek için de yalan üstüne yalan söylemek gibi tavırlar, ana muhalefet görevini yürüten bir partinin işi olmamalı aslında. Ana muhalefet görevini yürüten partinin, oy oranları 0'la başlayan yüzdelerle ifade edilen marjinal partiler gibi davranması, zaten sözün bittiği yer.

Alışmak istemediğimiz…

Demokrasiden bahsetmeyi çok sevseler de Türkiye'de hemen her şeyin bize özel olmasını isteyip evrensel kaidelere pek aldırmayan ve dolayısıyla muhalefeti de kendisine özel bir şekilde yapan CHP'ye alıştık nerdeyse.

Ne yapılırsa yapılsın kendilerine çizdikleri çizgiden ayrılmayacakları için belki başka çare de yok. Ama CHP'de alışamadığımız, alışamayacağımız ve tabii asla alışmak istemediğimiz şeyler de var.

Başta genel başkanları Kılıçdaroğlu, genel başkan yardımcısı Özgür Özel ve sözcüleri Faik Öztrak olmak üzere CHP adına söz söyleyebilme mevkiinde olan isimlerin Türkiye'nin menfaatleri yerine başka birtakım devletlerin menfaatlerini savunmaları kabul edilemez mesela…

Zaman zaman ülkemizi çeşitli şekillerde ağababalarına şikayet etmeleri ve can ve mal güvenliği olmayan bu ülkeye yatırım mı yapılır gibisinden saçmalamalarını da aşan durumlar olabiliyor çünkü. CHP'lilerin Türkiye'nin Libya konusundaki adımlarına yönelik bakışları ciddi şekilde gözden geçirilmeye muhtaç mesela.

CHP'ye mensup isimlerin terör örgütünün siyasetteki temsilcisi olan yapı ile iş birliği yapmaları ve bazen onların cüretini bile aşan tavırları yanında ve devletimiz sınırlarda beka mücadelesi verirken mücadele verilen terör yapılarını tezkiye eden sözleri de can yakıcı konulardan.

Ülkemizin ihtiyaçlarının yerli imkanlarla karşılanması için savunma sanayiinde atılan ve milletimizi hakikaten sevindiren dev adımlara olumsuz bakışları da tüy dikmek gibi bir şey nerdeyse…

Hazır 'Normal' için gün saymaya başlamışken, CHP durumunu gözden geçirse ve normal döneme Türkiye'nin ana muhalefet partisi olarak girmek için çalışsa, ne iyi olur…