65 yaşından büyük olan maskelileri çocuk bayramı ev hapsinden kurtardı

Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin 100'üncü yıl açık oturumunun en çarpıcı görüntüleri, oturuma katılanların maskeli oluşlarıydı... Aynı zamanda "Çocuk Bayramı" da olan 23 Nisan oturumunda yaşlı başlı adamların bir oyuna katılır gibi maske takmaları, günün anlam ve önemine katkıda bulunuyordu...
Yasaklar ve maskeliler
Bu koronavirüs salgını hayatımızın farklı anlamlarının yeniden gündeme gelmesini de sağladı. Bu duruma en çarpıcı örneklerden biri de, 65 yaşından daha yukarı olanlarla 20 yaşından daha küçük olanların aynı yasaklara konu kılınmaları değil miydi? Bu açıdan bakıldığında TBMM'nin özel oturumuna katılan maskelilerin de hangi yaşlarda oldukları belli değildi. Ve herhalde bunların önemli bir bölümü de, 65 yaş sınırını geçmeleri açısından ev hapsine mahkum olanlar sınıfına üyeydiler. Ama o 65 yaş ötesi olanları da "Çocuk Bayramı" özgürleştirmişti.
Gelişmişlik yalanı
Koronavirüs günleri farkında olmadığımız bir gerçeği daha gündeme soktu... Bu gerçek "Bilmek" ile "Doğru bilgiye sahip olmak" arasındaki ters ilişkiyi sergilemekteydi... Koronavirüs günlerine kadar "Sözde Gelişmiş Dünya" hemen her şeyi bilenlerin ve hemen her şeye sahip olanların da dünyasıydı. Ama koronavirüs günleri o gelişmiş dünyanın bilgiye dönük yoksulluğunu da, sahip olunanların yetersizliklerini de açığa çıkardı. Kuzey Amerika'nın ve Avrupa'nın çaresizlikleri, çarpıcı tablolarla sergilendi. Kendilerini nükleer güç olarak görenlerin bir virüse teslim olmaları acı biçimde kanıtlandı.
Unutulacak mı?
Biz Türkiye olarak söz konusu tabloları ibretle izledik... Bizi Avrupa Birliği kapısında yıllarca bekletenlerin, Avrupa Birliği'ni yerden yere vurmalarını da aynı duygularla izlemedik mi? Ama biliyoruz ki bu koronavirüslü günler geride kaldığı zaman bazıları hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışacaklar... Bunlar her zaman olduğu gibi insan hafızasının zayıf olduğu iddiasına dayanacaklardır. Ama ne yaparlarsa yapsınlar dünya tarihinde artık koronavirüslü günlerin sergilediği gerçekler de yazılmış durumdadır.
Onlar yaşanılanları ve sergilenen çaresizlikleri unutsalar bile, biz bunları hep hatırlayacağız...