‘İnsanlık’ ölürken..

Yol yayanındır.. Kaldırımlarında bile vızır vızır motosikletlerin dolandığı, arabaların park edip yayaları trafiğin içine inmeye zorladığı İstanbul'da hele "Yol yayanındır" demek komik ama "İnsanlık" bunu gerektiriyor.
Kavşakta ışık size yeşil yansa da, trafik polisi yolu size açsa da, yolda yaya varsa eğer, yol yayanındır..
Eğer içinizde zerre insanlık varsa..
Geçen sabah işe geliyorum.
Bizim gazetenin önünden sağa dönüp, garaja gireceğiz.
Önümüzde 34 DK 1206 plakalı araba.. Havada yağmur.. Köşede "Sağa dönüşlerde yayaya yol veriniz" levhası..
Ve önümüzdeki bu DK, arabasını kaldırıma bir adımı kalmış yayanın üzerine sürdü.. Ezecekti.
Dokundu. Ezmedi.. Yaya döndü "Nedir bu yaptığın" gibilerden bağırdı..
Hepsi o..
Bak DK 1206!. Sen sıcacık arabandasın. O yaya yağmur altında ıslanıyor.. Kazayı, mazayı bırak. Sende insanlık olsa biraz, yol verirsin.
Oysa yayaya yeşil yanarken ve sana "Sağa dönerken yayaya dikkat" levhası varken, umurunda değil..
İnsan umurunda değil. İnsanlık umurunda değil..
Bu yazı umurunda olacak mı acaba?.