Sahada üç tane korkak vardı!

Maçlar iyi oyuncularla kazanılır. Bir tarafta Valbuena var, bir tarafta Sosa... İki hoca da bu oyuncuları oynatmadılar, koşanları tercih ettiler. Eğer futbol, sadece koşan adamlarla oynansaydı, herkes atletizm milli takımına gidip oyuncu alırdı. Bu maçın özeti şu; İki korkak teknik direktör, sonunda 1-1 beraberlik. Yani bir korkak teknik direktör eşittir bir korkak teknik direktör.
Netice işte bu... Net!
İlk yarıda oynanan futbol rezalet. Ama Fenerbahçe iki kötünün biraz daha iyisi.
İkinci yarı Trabzonspor, Sosa'yı oyuna alınca işin rengi biraz değişti. Rıza, baktı ki olmayacak, top tutacak, oyun kuracak adam lazım Sosa'yı oyuna aldı. Sosa girince de Trabzonspor kımıldadı.
Arjantinli oyuncunun ayağına top geldiği zaman, diğerleri de iyi top kullanmaya başladı. Rıza bunu yapınca, baktı ki Aykut takımı daha da kötüleşti, "Eh Sosa girdiyse, ben de Valbuena'yı alayım" dedi. İki korkaktan biri cesaretlenince diğeri de cesaretlendi.
Valbuena girdi, bu sefer Fenerbahçe kımıldamaya başladı. Ve maç 1-1 oldu.
Bu maçın özeti bu!
Peki Burak Yılmaz ikinciyi atsa...
Tabii ki skor çok farklı olurdu. O zaman da şunu diyebilirdik, 'Halamın bıyıkları olsa amcam olurdu!' Açık ve net, Burak yoruldu. Kaçırdığı pozisyonu tamamlamaya gücü yetmedi.
Peki Rıza, Burak'ı oyundan alıp Rodallega'yı sokabilir miydi?
Sokamazdı... Çünkü ona cesaret lazım.
Ama işte bu riskleri almazsanız, buralarda kalırsınız! Sonra Aykut ne yaptı?
Kenarda oturttuğu Soldado'yu oyuna soktu, karşılığını da aldı.
Herkes diyor ki, "İsmail Köybaşı, ilk yarıda karşı karşıya mutlak pozisyonu kaçırdı, top sağ ayağına geldi"... Hayır arkadaşlar! İlk top İsmail'in sol ayağına geldi. İsmail de "Çok iyi kullanıyorum" dediği sol ayağıyla topu stop edemedi, rakibe doğru ayağından açtı. Bu ilk yarıdaki en önemli pozisyondu. Bakınız: Bazı riskleri alamazsanız hayatta büyüyemez, yükselemezsiniz. Oralarda kalır, sürünürsünüz.
Arada sırada başarı gelir o kadar.
"Hakem Ali Palabıyık maçta ne yaptı?" derseniz... İki takımın da en az 1'er kırmızı kartını 'es' geçti. Yani; o da korktu, o da cesaretli değildi.
Bazılarını görmemezlikten geldi. Dün sahada üç korkak vardı. İkisi teknik direktör, biri hakem.