Depremde öldü sanıldı cami önüne bırakıldı! Yakınları nefes aldığını fark edince...

Mehmet Almalıkuyu'nun eşi ve 3 çocuğuyla birlikte Nurdağı ilçesi Sakçagözü mahallesinde yaşadığı iki katlı binanın alt katındaki duvarlar depremde yıkıldı. 'ÖLDÜ' DİYE BANKIN ÜZERİNE BIRAKTILAR Ailesiyle alt katta yaşayan Mehmet'i yakınları enkazdan çıkardı. Yüzü, gözü kanlar içinde olan ve başından yaralanan Mehmet'i 'öldü' diye mahallede bulunan caminin bahçesindeki bankın üzerine bıraktılar. Normalde üst katta yaşayan ancak deprem sırasında Nurdağı'nda olan anne Eley Almalıkuyu mahalleye gelip, cami bahçesine konulan oğlunun başında ağlamaya başladı. Bu sırada yakınları Mehmet'in nefes aldığını fark etti. Daha sonra akrabaları Mehmet'i, Gaziantep'te bulunan özel hastaneye götürdüler. Başından yaralanan, ayak parmakları kırılan Mehmet hastanede 10 gün yoğun bakımda tedavi gördükten sonra taburcu oldu. YAKINLARI NEFES ALDIĞINI FARK EDİNCE HASTANEYE GÖTÜRDÜ Mehmet Almalıkuyu yaşadıklarını SABAH'a anlattı: 'İki katlı evimizin alt katında eşim ve 3 çocuğumla yaşıyordum. Üst katta da annem yaşıyordu. Ama deprem sırasında annem evde değildi, ilçeye gitmişti. Depremde oturduğum alt katın duvarları yıkıldı beni enkazdan yararlı olarak komşularım çıkarmış. Yüzüm, gözüm kanlar içindeymiş, başımdan yaralandım. Ben bayılmışım. Öldü diye beni evimizin yanındaki Pınarbaşı camiinin önüne banka bırakmışlar. Annem ve teyzemin 2 oğlu Nurdağı'ndan gelmişler. Teyzemin oğulları benim nefes aldığımı fark edince beni hastaneye götürmüşler. Çok kan kaybettim, sağ ayak parmaklarım kırıldı. Dişim kırıldı, yemek yiyemiyorum. 10 gün yoğun bakımda kalmışım. Depremde ilk enkazdan çıkarılan ve hastaneye getirilen ben oldum. Hayatta olmam bir mucize. Evden eşimi ve çocuklarımı da komşular sağ olarak çıkartmış. Allah bir daha böyle bir felaket yaşatmasın' 'OĞLUMUN BAŞINDA AĞLIYORDUM...' Anne Eley Almalıkuyu (66) ise 2 buçuk yıl önce 2 ay arayla eşi Mehmet ve oğlu Ökkeş'i kanserden kaybettiğini belirterek, şunları söyledi: 'Komşularım oğlum Mehmet'i enkazdan yaralı olarak çıkartıp öldü diye evimizin yanındaki caminin önüne bırakmış. Ben de oğlumun başında ağlıyordum. O sıra kardeşim, yeğenlerim geldi. Oğlumun nefes aldığını gördüklerinde onu hastaneye yetiştirip, hayata bağladılar. Allaha şükürler olsun ki hayatta kaldık. Mal gider, yenisi yapılır ama can giderse geri gelmez. Devletimiz hemen destek oldu. Mahallemizde kurulan çadırda kalıyoruz. Çok şükür çadırlar, yemek, aşımız, sobamız getirildi' dedi.