Şans eseri ormanda bulundu! O bölgeye kimsenin girilmesine izin verilmiyor

Amerika kıtasının keşfedilmesinin üzerinden 500 yıla yakın süre geçmesine rağmen hala tamamı keşfedilememiş olan yerli halkların en büyüğü olan Yanomamiler, dış dünyayla bağlantı kurmamış kamplara sahip. 20. yüzyılın sonlarından itibaren Yanomamilerin yaşam alanlarını ve yaşamlarını tehdit edenler ise, kaçak maden arayan İspanyol kökenli altın avcıları. Afrika'daki ve Ortadoğu 'daki benzer büyüklükteki kabilelerle benzer geleneklere sahip olan Yanonamilerde evlilik, ailelerin uygun gördüğü kişilerle yapılabiliyor. Kadınların çocuklarla ve kamplardaki bahçelerle ilgilendiği kabilede erkekler avcılık ve balıkçılık görevini üstlenmekte. Kabilenin yaşlıları küçük çocukların eğitimini üstlenmekte. Böylece geleneklerini ve yaşamak için gerekli bilgileri nesilden nesile aktarıyorlar. Ticaret anlayışının olmadığı kabilelerde çocukların bakımından, avcılığa herşey ortak. En büyük kamp 3 farklı aileden oluşmakta. Böylece toplum içi şiddetin ve ayrılığın önüne geçildiği düşünülen sistemde yabancı kamplarla da düşman ilişkisi bulunmamakta. Bu özelliklerinden dolayı Yanonamiler, madencilerin saldırılarının farkına varamadan birçok üyelerini kaybetme tehlikesi altında yaşamlarını sürdürüyor. Venezuela ve Brezilya sınırı boyunca yaşayan 14 bin nüfuslu bu yerli halk ülke yönetiminden, vergilerden ve yardımlardan habersiz yaşıyor. Devlet sisteminin tamamen dışında yaşamaları güvenlikleriyle ilgili problemleri de görünmez kılıyor. Venezuela hükümeti silahlı güçleri, belirli dönemlerde Amazon ormanı derinliklerine göndermekte ancak bu operasyonlarda esas amaç kaçak madencilerin çalışmalarını engellemek. Bu ülkede Başkent Juba'nın kuzeyinde, Nil kıyısında yaşayan Mundari adlı bir kabile bulunuyor. Mundarilerin bütün hayatı hayvancılık üzerine kurulu. Onlara sığır kralları deniyor. Yetiştirdikleri hayvan ise Ankole-Watusi olarak bilinen bir sığır türü. Boyları 2,5 metreye kadar ulaşabilen bu hayvanların her biri 500 dolar değerinde. Bu neden Mundari kabilesinin en değerli varlıkları bu hayvanlar. Öyle ki kabile üyeleri hayvanlarını makineli tüfeklerle koruyor Fotoğrafçı Tarık Zaidi belgesel çalışması için 4 gününü bu kabileyle ve kabilenin gözü gibi baktığı bu sığırlarla birlikte geçirdi. Zaidi tanıştı her kabile üyesinin favori bir ineği olduğunu söylüyor. Bu hayvanları etleri için öldürmeleri çok ender görülüyor. Bu ineklerin sadece sütünden faydalanmıyorlar, aynı zamanda idrarını da antiseptik olarak kullanıyorlar. İdrardaki amonyak ise kabilenin genelinde görülen turuncu saç renginin baş nedeni. Hayvanlarına günde iki kez masaj yapıyorlar. Güney Sudan'da hayvanlar ve hayvancılık çok önemli. Sudan'dan bağımsızlıklarını kazanmadan önce yaşanan savaşlarda hedefler hep hayvan çiftlikleri oluyordu. Bağımsızlığın ardından da hayvancılık önemini koruyor. Hatta her şeyleri... Bu ülkede Başkent Juba'nın kuzeyinde, Nil kıyısında yaşayan Mundari adlı bir kabile bulunuyor. Mundarilerin bütün hayatı hayvancılık üzerine kurulu. Onlara sığır kralları deniyor. Yetiştirdikleri hayvan ise Ankole-Watusi olarak bilinen bir sığır türü. Boyları 2,5 metreye kadar ulaşabilen bu hayvanların her biri 500 dolar değerinde. Bu neden Mundari kabilesinin en değerli varlıkları bu hayvanlar. Öyle ki kabile üyeleri hayvanlarını makineli tüfeklerle koruyor. Fotoğrafçı Tarık Zaidi belgesel çalışması için 4 gününü bu kabileyle ve kabilenin gözü gibi baktığı bu sığırlarla birlikte geçirdi. Zaidi tanıştı her kabile üyesinin favori bir ineği olduğunu söylüyor. Bu hayvanları etleri için öldürmeleri çok ender görülüyor. Bu ineklerin sadece sütünden faydalanmıyorlar, aynı zamanda idrarını da antiseptik olarak kullanıyorlar. İdrardaki amonyak ise kabilenin genelinde görülen turuncu saç renginin baş nedeni. Hayvanlarına günde iki kez masaj yapıyorlar. Güney Sudan'da hayvanlar ve hayvancılık çok önemli. Sudan'dan bağımsızlıklarını kazanmadan önce yaşanan savaşlarda hedefler hep hayvan çiftlikleri oluyordu. Bağımsızlığın ardından da hayvancılık önemini koruyor. Hatta her şeyleri... İşte savaşın ne olduğu bilmeyen insanların yaşadığı topraklar... Muhteşem doğası, Hindu Kush dağlarıyla çevrili düzülükleriyle bir dönemin İpek Yolu'nun en gözde noktalarından birisi olan Wakhan Koridoru şu an medeniyetin en ücra yerinde bulunan kabilelerin yaşadığı bir yer. Bölgeyi Fransız fotoğrafçı Eric Lafforgue görüntüledi. Pamir dağlarının Afganistan'da ki bölümüne Wakan bölgesi deniyor. Wakhan Koridor'u, Afganistan'ın Kuzeydoğusunda, Tacikistan, Pakistan ve Çin'e komşu bölgesinin adı. Bölgede 2 topluluk var. Wakhi'ler ve Kırgızlar Wakhiler vadide yerleşik hayata geçmiş, hayvancılık ve tarım ile geçinirken daha yükseklerde yaşıyan Kırgızlar ise sadece hayvancılık ile geçiniyor ve göçebe bir hayat sürdürüyorlar. Afganistan'ın en ücra köşesi olan Wakhan Koridoru'na hiç bir savaş uğramadığı gibi medeniyete dair hiç bir belirti de yok. 240 km uzunluğunda olan bu vadide tahminlere göre 12 bin kişi yaşıyor. Bu ıssız topraklarında yaşayanlar ne Taliban ne de Amerika - Afganistan savaşından haberdar. Wakhan Koridor'a ulaşınca Afganistan'ın savaşla dolu ortamından uzaklaşılıyor. Kadınlar da daha rahat. MAYMUN ETİ YİYEREK BESLENİYORLAR Raute dünyanın en ilkel kabilesi. Bu kabilede yaşayan insanlar maymun avcılığı yapıyor ve yakaladıkları maymunların etini yiyorlar. Kabileden biri öldüğünde ise bulundukları yeri terk ediyorlar ve başka bir yere göç ediyorlar. İşte çok ilginç yaşamlarıyla Raute kabilesi... Hansen yerel bir rehber eşliğinde, Nepal'de Katmandu'dan çıkıp Accham bölgesindeki ormanın derinliklerine daldı. Orada da kendilerini 'ormanın kralları' diye tanımlayan Raute kabilesinin yaşamına tanıklık etti. Nepal halkı tarafından ikinci sınıf insanlar olarak görülmek istemeyen Raute kabilesi üyeleri, bu yüzden modern hayata geçmek istemiyorlar. Raute kabilesi üyeleri, etnik kimliklerine sıkı sıkıya bağlılar ve kendilerinin kral soyundan geldiğine inanıyorlar. Herhangi bir maddi ya da gayrimenkul sahibi olmak gibi bir kaygıları yok. Sahip oldukları her şeyi de paylaşıyorlar. Bu fotoğraf Raute kampında çok alışılmış bir sahne. Bütün aile toplanarak ateş etrafında bir araya geliyorlar. Göçebe halde yaşadıkları için de yanlarında taşıyabilecekleri şeylere sahip olmayı tercih ediyorlar. Aralarından herhangi biri öldüğünde onu gömdükten sonra kamp yaptıkları yeri terk edip başka bir yere doğru yola çıkıyorlar. Ölülerini de dik olarak gömüyorlar. Böylece ruhunun cennette özgürlüğe kavuştuğuna inanıyorlar. Göçebe ve geleneksel bir şekilde yaşayan bu kabile her ay Nepal'in batısındaki ormanlarda yer değiştirerek yaşıyorlar. Çok eskilerden beri kendilerini 'Ormanın Kralları' olarak tanımlayan topluluk, maymun eti yiyerek ve çevre köylere ahşap el emeği ürünler verip karşılığında tahıl ve sebze alarak yaşamlarını sürdürüyorlar. Nitekim küresel ısınma onların yaşamını da etkilemiş: Azalan maymun popülasyonu ve plastik ürün akını hayatlarını belirsiz bir geleceğe doğru sürüklüyor. Kabile yaşamını Langur ve makak maymunlarını avlayarak sürdürüyor. Kabiledeki erkekler, çevredeki ormanlardan topladıkları tahtaları, yerel köylerle satmak için mobilya haline getiriyorlar. Ayrıca kabiledeki en son gerçekleşen ayı saldırılarından sonra çocuklar ormanın derinliklerine girmemeleri konusunda uyarıldı. Raute kabilesi ormana güçlü bir bağlılığa sahip ve tohum ekmenin günah olduğuna inandıkları için tarımdan kaçınıyorlar. Kabilede her ağaç türü kesilmiyor. Sadece yaygın olan ağaç türlerini kesiyorlar. Kabilede ava çıkan bir adam, av günlerinde başarılı bir günün ardından maymunla kampa dönüyor. Ayrıca kabilede sadece erkekler ava çıkma hakkına sahip. Kabilede iş bölümü cinsiyete dayalı. Kadınlar çoğunlukla pişirme, yıkama ve yakacak toplama gibi günlük görevleri yerine getiriyor. Raute kabilesindeki bireyler vahşi orman meyveleri ve yeşilliklerini düzenli olarak topluyorlar. Kabilede son bilgilere dayanılarak yalnızca 156 kişinin kaldığı bilinmekte. Bu ülkede Başkent Juba'nın kuzeyinde, Nil kıyısında yaşayan Mundari adlı bir kabile bulunuyor. Mundarilerin bütün hayatı hayvancılık üzerine kurulu. Onlara sığır kralları deniyor. Yetiştirdikleri hayvan ise Ankole-Watusi olarak bilinen bir sığır türü. Boyları 2,5 metreye kadar ulaşabilen bu hayvanların her biri 500 dolar değerinde. Bu neden Mundari kabilesinin en değerli varlıkları bu hayvanlar. Öyle ki kabile üyeleri hayvanlarını makineli tüfeklerle koruyor Fotoğrafçı Tarık Zaidi belgesel çalışması için 4 gününü bu kabileyle ve kabilenin gözü gibi baktığı bu sığırlarla birlikte geçirdi. Zaidi tanıştı her kabile üyesinin favori bir ineği olduğunu söylüyor. Bu hayvanları etleri için öldürmeleri çok ender görülüyor. Bu ineklerin sadece sütünden faydalanmıyorlar, aynı zamanda idrarını da antiseptik olarak kullanıyorlar. İdrardaki amonyak ise kabilenin genelinde görülen turuncu saç renginin baş nedeni. Hayvanlarına günde iki kez masaj yapıyorlar. Güney Sudan'da hayvanlar ve hayvancılık çok önemli. Sudan'dan bağımsızlıklarını kazanmadan önce yaşanan savaşlarda hedefler hep hayvan çiftlikleri oluyordu. Bağımsızlığın ardından da hayvancılık önemini koruyor. Hatta her şeyleri...