Her gün yediğimiz pidenin asıl ismi bakın neymiş! Tüm bildiklerinizi unutacaksınız! Köfte, melemen, mantı...
Türk mutfağı, binlerce yıllık zengin tarihi ve kültürel etkileşimi yansıtan bir mozaik gibidir. Bu zenginlik, Türklerin birçok farklı kültürle temas halinde olmasından kaynaklanır. Türkler, tarih boyunca çeşitli medeniyetlerle karşılaşmış, bu karşılaşmalar sonucunda da dil, gelenek, görenek ve elbette yemek kültürleri üzerinde izler bırakmıştır. Günlük konuşma diline giren yabancı kökenli kelimelerin en yoğun olduğu alanlardan biri de yemeklerdir.
Türk mutfağı, Arap, Fars, Yunan, İtalyan ve Fransız gibi birçok kültürden etkilenmiş ve bu etkileşimlerle birlikte birçok yabancı kökenli kelimeyi bünyesinde barındırmıştır. Bugün Türk mutfağında sıkça kullanılan pizza, makarna, kebap, pilav gibi birçok yemek adı, farklı dillerden Türkçeye geçmiş ve günlük hayatta sıkça kullanılan kelimeler arasına karışmıştır. Bu durum, Türk mutfağının zenginliğini ve çeşitliliğini daha da ön plana çıkarmaktadır.
LAHMACUN
Lahmacunun anlamı, Arapça bir deyim olan "(hamur gibi) yoğrulmuş et"ten gelir.
ÇORBA
Çorba kelimesinin kökeni Farsçadaki "Şorba" kelimesine dayanır ve "tuzlu" anlamına gelir. Bazı yöresel ağızlarda ise "çor" kelimesi, aşırı tuzlu olmuş anlamında kullanılır.
BARBUNYA
Barbunya kelimesi, Yunancadan Türkçeye geçmiş olup bir balık türünden alınmıştır. Ancak asıl kökeni İtalyanca, Latince ve Sanskritçeye kadar uzanır. "Barba" yani "koca sakal" anlamına gelir ve ünlü Osmanlı amirali Barbaros'un ismi de bu kökenden gelir.
MANTI
Mantının kökeni, Moğolca'dan gelir ve "bohça biçiminde hamur parçalarıyla yapılan yemek" anlamına gelir. Ancak tam olarak kökeni Moğolca değildir; Çince "mán tóu" yani "barbar kellesi" ifadesinden türetilmiş olabilir.