Son günlerdeki
soykırımcı Netanyahu- Miçotakis trafiğinin nedeni, Gazze'nin geleceğinde Türkiye'nin vicdani ve tarihsel fonksiyonunu yok etmek.
Türkiye'yi Ege'ye "hapsetmek" maksadıyla savunma paktları kurdukları da aşikâr.
Esas dertleri
mavi vatan.
Lakin,
Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın eşzamanlı dev uçak gemisi
hamlesiyle birlikte 39 savaş gemisi inşa
edildiğini açıklaması, "Türkiye'yi sıkıştıralım"
derken karşılarında "denizde
çelik" gördüklerinin resmi oldu.
İsrail, sadece
Atina'yı sahaya piyon gibi sürmekle yetinmiyor; Türkiye'ye karşı her yolu deniyor.
Mesela, Suriye'de Türkiye'nin önünü kesmek için
Washington'da ambargo lobisi yapıyor.
Ankara şunu iyi biliyor: Amerika'sız İsrail bölgede hiçbir halt edemez.
Bundan sebep olsa gerek, ABD'yle ilişkilerini, İsrail'in Türkiye'ye karşı ABD'yi arkasına alamayacağına ayarlı şekilde yürütüyor.
***
Millî Savunma Bakanı
Yaşar Güler'in geçenlerde PJAK'ın İsrailİran
arasındaki savaşı nasıl fırsat bildiğini,
İran'ın yenilip rejimin değişmesi
sonucunda kendilerine doğacak fırsat
için nasıl harekete geçtiklerini dile
getirdi. Bununla da kalmadı; Tahran'a,
mahut terör örgütüne dair tüm sızma
girişimlerini anı anına haber verdiğimizi
söyledi.
Şunu her daim görmek zorundayız: İran ve "direniş hattı" zayıflatıldığında, İsrail'in "vaat edilmiş" hedeflerinin önünde Türkiye'den başka kale kalmaz.
Yani "İran yansın da biz ısınalım" dersek, kendi evimizin yanmasına sıranın geleceğini aklımızdan çıkarmamalıyız.
Aynı şey Türkiye ile rekabet etmeyi marifet sanan İran için de geçerlidir. Zira, Siyonist tuğyana karşı bu coğrafyanın kaderi birdir.
ABD ve İsrail'in (Trump'a rağmen bile olsa) sonuçta dayanışma içinde olacağını da hesaba katmak zorundayız.
Yoksa işin sonunda maazallah oyuna gelmek de var ki, eyvah demek fayda etmez.
***
İran'da da birileri (özellikle muhalif esnafı) "ABD ile İsrail müzakere konusunda farklı düşünüyor; ABD, İsrail'in saldırmasına izin vermez..." sanmıştı.
Washington Post'un ifşa ettiği "12 günlük savaş" raporu,
Trump'ın "Müzakereye 60 gün süre verdim" dediği takvimin gerçekte İran'ı vurmak için kurulmuş saatin zembereği olduğunu ayan beyan ortaya koydu.
Aynı tezgâhın Türkiye için kurulmayacağını kim garanti edebilir?
Gerek
S-400 meselesi gerek Suriye'nin kuzeyindeki parçalı yapı dayatması neyin işareti?
Unutmayalım: Türkiye'yi masada "savunmasız" yakalama stratejisi müstevlilerin biricik hedefidir.
Ankara'nın bu çok katmanlı kuşatmaya karşı yürüttüğü direnç, özellikle Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın önderliğinde savunma sanayii alanındaki dev adımlar, yalnız bugünü değil, gelecek yüzyılı da kurtarma mücadelesidir.
Agâh olalım: Sahada güçlü olamazsak, masalar barış platformu değil, giyotinimiz olur.