Objektifte Mehmet Turgut...

Nilüfer TÜRKOĞLU
www.hippikiz.com
Kimine göre Türkiye'de fotoğrafçılık adına çığır açmış özel bir isim, Mehmet Turgut. Son olarak 46 dergisiyle günümüzün öne çıkan isimlerini birbirinden ilginç silüetlere bürüyerek 'aykırı' portreler, farklı mizansenler çıkarma konusunda yetenekli ve sevilen bir fotoğrafçı. Ancak yere göğe sığdırılamadığı gibi eleştirenler de yakasını bırakmıyor.
Popüler işlerin iş yapmasından yakınanlar, fotoğraflarının birer photoshop harikası olmaktan öteye gitmediğini söylüyor. O, bunlara aslında çok da kafayı takan biri değil. Kendinden oldukça emin ama ego manyağı bir adam da değil. Karşımda köpeği etrafımızda dolaşan, sevdiği kadın Gonca Vuslateri'den gururla bahsetmekten çekinmeyen üstüne bir de her erkeğin evlenmeyi düşündüğünü itiraf eden bir 'göz' var. Biraz önce başka bir röportajdan çıktığını duyunca bıkkınlık yaratabileceğim endişesine kapılıyorum ama o, bunu ikimize Türk kahvesi söyleyerek geçiştiriyor.
Eylül'ün son günlerinde, İstanbul'un yazı yaşadığı son demlerde, dışarıya yankı yapan rock'n roll müzikli beyaz bir stüdyonun ikinci katında birlikteyiz. Fonda Mehmet Turgut var…
Siz dahil üç kuşak fotoğrafçı olan bir aileden (dede-baba-torun) geliyorsunuz. En büyük ortak noktanız fotoğraf. Merak ediyorum onların fotoğrafları nasıldı? Onlardan ilham aldınız mı hiç?
Aslında bu üç kuşağın en büyük ortak noktası hepimizin de stüdyo fotoğrafçısı olması ve üçümüzün de bu işten para kazanıyor olmamız. Onun dışında birbirimize çok da yakın olduğumuzu söyleyemem. Zaten arada çok büyük bir kuşak farkı var. Babamla aramda 40 yaş var, onun da babasıyla arasında o kadar… Fotoğrafın geldiği süreçle de birlikte ortaya çıkan malum bir farklılık var aslında.

Kara Kalem dergisinden 46'ya hep ünlüleri fotoğraflayan bir Mehmet Turgut var karşımızda. Kimi zaman bu kadar çok popüler ismi çekmeniz eleştirilere neden oldu. Bu sizde herhangi bir rahatsızlık yaratmıyor mu?
'Ünlülerin fotoğrafçısı' tabiri rahatsız edici tabii amazate n bunu üzerime almıyorum. Onun dışında da dergi işi yapıyorsanız zaten insanların merak ettiği kişileri, görmedikleri imajlarıyla sunmanın yolu bu. Sonuçta ben fanzin çıkarmıyorum; kültür sanat dergisi çıkarıyorum.
Alaylı bir fotoğrafçısınız. Fotoğraf için ille de okullu olmaya gerek yok mu?
Okullu olunursa teknik açıdan yararları olabileceğini düşünüyorum elbette. Bilgi önemli ama yetenek gerekiyor öncelikle.
Alaylı bir fotoğrafçısınız. Fotoğraf için ille de okullu olmaya gerek yok mu?
Okullu olunursa teknik açıdan yararları olabileceğini düşünüyorum elbette. Bilgi önemli ama yetenek gerekiyor öncelikle.

En çok kimin fotoğrafını çekmek isterdiniz?
Kafamda öyle bir şey yok ama tabii belli yüzlerle çalışmak isterim. Mesela Adrien Brody, Daniel Day Lewis, Nicole Kidman, Jack Nicholson, birçok isim var böyle… Saf halleriyle portrelerini çekmek isterim. Bu işin en ilginç yanı, birisinin fotoğrafını çekerken aranızda sanki böyle görünmez bir bağ oluyor. Ben o bağı kurmayı çok seviyorum. Ozzy Osbourne'un fotoğraflarını çekerken epey ilginç diyaloglar geçti aramızda. Daha sonra fotoğrafları bilgisayarıma atıp birkaç Ozzy Osbourne parçası dinlerken o zaman işte "Vay be!" diyorsunuz. Bir de fotoğrafları düzenleme aşamasında uyandığımız bir durum oluyor. "Noluyor ya, dün Alice Cooper'ı mı çektim?"
En çok size mi başvuruluyor bu fotoğrafları çekmeniz için? Kobe Bryant geliyor siz çekiyorsunuz ya da işte Cooper, Osbourne örnekleri…
Öyle bir şey yok. Ben onların fotoğraflarını çekmeyi arzuluyorum. Bir dergim var ve bir sürü dünya starı gelip duruyor. Tabii ki onun fotoğrafını çekmek isteyeceğim. Hem bugüne kadar kimse bunları kovalamamış, elindeki malzemeyle yetinmiş. Bir Elvis Costello geliyor, bir dolu iyi grup geliyor; onların fotoğraflarını çekmemek enayilik olur.

Sizin sevdiğiniz, başarılı bulduğunuz fotoğrafçılar kimler?
Nihat'ı (Odabaşı) çok seviyorum. Hem iyi fotoğraf çekiyor hem de çalışmayı seviyor. Hangi mesleği yaparsa yapsın çalışan, çalışmayı seven insanları çok seviyorum. Bu kadar üretmeyi çok fazla seven fotoğrafçı pek görmedim ben. Genellikle insanlar sıkılmışlar. O da normal oldukları için belki de…
İyi bir fotoğrafçı olmak için 'anormal' mi olmak gerekiyor peki?
Bu kadar çok çalışmak ve bu kadar çok üretmek bozukluk aslında. Kimse bana Caravagio'nun, Picasso'nun anormal olmadığını söyleyemez. Üretme deliliği başka bir ruh, baş gibi göz…
Bloggerlarla ilgili bir proje hazıramak ister misiniz?
Açıkçası takip ettiğim bir blog yok. Hem böyle bir şeyi yapmak için bir futbol sahasına ihtiyaç var. O kadar çoklar ki… Ben jenerasyondan olsa gerek yetişemiyorum. Aktif twitter kullanıcısıyım. Sadece onun bile çok zaman aldığını düşünüyorum.
Fotoğraflarınızı gazeteden internete dergiden sosyal medyaya pek çok yerde görmek gururunuzu okşuyor mu yoksa fotoğraf çekerek zaten doyuma ulaşıyor musunuz?
İlk sergimi 2003 yılında açmıştım. O zamandan bu zamana kadar verdiğim röportajın sayısını bilmiyorum. Ne mutlu ki bana hepsi fotoğrafla ilgili.
Yeni sergi yolda mı?
Rock'n Frame 'i Ankara'da açacağım, sonra da İzmir'de. Kitap çıkınca kitabın bir sergisi olacak.

Fotoğrafçı olmasaydınız ne olurdunuz?
Olmazdım galiba…