Kıvanç Tatlıtuğ'u 'ELLE'diler

Herkesin sizi tanıması nasıl bir duygu? Buna alıştınız mı yoksa garipsiyor musunuz? Garipsemiyorum, senelerdir süregelen bir şey. Artık alışkanlık oldu.
Sizinle çalışmış veya tanışmış olan herkes, çok mütevazı olduğunuzu söylüyor...
Sağ olsunlar. Bu herhalde insan olmakla, maddi şeylere önem verip vermemekle alakalı bir şey. Benim için hayatımda öncelikleri olan şeyler var: İnsanları sevmek, hayatı sevmek, insanlara saygı duymak, anlamaya çalışmak, kimseyi kırmamaya özen göstermek...
Bunların hep farkında mıydınız?
Hepimiz büyüyoruz. Ben şu anda 28 yaşındayım. Yaş aldıkça, her sene, hatta her gün bir önceki günümüzü beğenmiyoruz. Bu hepimiz için geçerli, benim için daha da çok geçerli. Ben önceki günüm için hep 'Bunu da böyle mi yapsaydım, şunu da şöyle mi yapsaydım?' diye düşünürüm. Birlikte çalıştığımız insanları, gitmiş olduğum yerleri hep analiz ederim. Doğru mu yaptım, yanlış mı yaptım diye düşünürüm.
Sizi mutlu etmek kolay mı, zor mu?
Çok sevdiğim bir arkadaşımla konuştuğum zaman benden mutlusu yok... Şu anda da, içtiğim çayın tadını alabiliyorsam benden mutlusu yok. Elim ayağım tutuyorsa ve ben bu röportajı verebiliyorsam da öyle. Tüm bunlar benim için çok kıymetli. İnsanoğlu bir şeye sahip olur ama o, ona asla yetmez. Paran yoktur mesela... Paraya sahip olursun, bu sefer daha fazlasını istersin, bir türlü yetinmezsin. İşte o zaman o insan, içindeki gerçek mutluluğu kaybetmeye mahkumdur. Çünkü yetinmeyi bilememek mutsuzluğu getirir. Elindekilerle mutlu olabilmek çok önemli.
Galiba insanlar sizde bunları görüp o yüzden sizi çok seviyorlar...
Beyazcam, ekran, çekmiş olduğum reklamlar... Sizi ne tarzda lanse ediyorlarsa insanlar da öyle tanıyor. Ben oyuncuyum. Bir karakter canlandırıyorum. Bugüne kadar insanların karşısına hiç 'İşte bu Kıvanç'tır!' diyebileceğim bir karakterle çıkmadım. Karşılarına kendi karakterimle çıksam, insanların ağzı bir karış açık kalır.
Neden?
Çünkü dışarıdan görünenle, o insanın karakterini analiz etmen mümkün değil. İnsanlar sizi ekranda nasıl görüyorlarsa o şekilde konuşuyorlar. Sadece kendim için söylemiyorum; bu durum, tanınan tüm insanlar için geçerli. Bu bana da oluyor: Birisini ekranda izliyorum, sonra tanıma fırsatım olduğunda 'Ne kadar ilginç bir insan' diyebiliyorum. Benim de çok başıma gelen bir durum. O yüzden dışarıdan görünenle asıl olan aynı değil. Yani tabii ki insanların ağzı açık kalacaktır; çünkü gerçek Kıvanç'ı yakın çevrem hariç kimse tanımıyor.
Büyük bir yıldız olan Kıvanç Tatlıtuğ ve duyguları, hayalleri ve planlarıyla gerçek bir insan olan Kıvanç arasındaki farklılıkları anlatır mısınız?
Aslında şöyle bir mevzu var: Size veya başkalarına göre büyük bir yıldız olan Kıvanç Tatlıtuğ, aslında anasının, babasının çocuğu. Bununla beraber normal (ekranlardaki görüntüsünün dışındaki) yaşantısında Kıvanç; giymiş olduğu o gömleği çıkarıp çalıştığı yerde bırakan, evine gelen, evinde yalnız, Doberman cinsi köpeğiyle yaşayan, pijamalarını giyip televizyonun karşısına geçen, arşivdeki sinema filmlerini izleyen, mümkün olduğu kadar ailesiyle vakit geçiren, sevdiği arkadaşlarla buluşup sohbet etmeyi seven, normal bir saatte uyuyan, sabah çok erken kalkıp elini yüzünü yıkadıktan sonra köpeğini gezdiren, olağanüstü sıradan bir insan...