"Çift başlılık çok fazla yürümüyor"

Türkiye iki başlılıktan çok çekti. İki başlılığın siyasi kurumları da bitirdiğini görmemiz lazım. Rahmetli Özal Cumhurbaşkanı oldu neredeyse kendi tahin ettiği Başbakan ile kavgalı hale geldi. O kavgasından sonra eğer ömrü vefa etseydi muhtemelen aktif siyasete yeniden dönecekti. Bakıyoruz kendi partisi ve kendi getirdiği Başbakan ile arası bozuldu. Türkiye siyasi krizler yaşadı. Sonrası yine aynı şekilde rahmetli Demirel geldi.

Bakın bu siyasetçilerin ortak noktası var Rahmetli Özal Partisinin kurucusuydu Başbakan oldu sonra Cumhurbaşkanı oldu ama partisi bitti. Rahmetli Demirel aynı şekilde parti genel başkanı oldu Başbakan oldu, Cumhurbaşkanı oldu ama Özal'da olduğu gibi neredeyse kendi tahin ettiği Başbakan ile arası açıldı. Yetmedi Partisi ile arası açıldı arkasından Türkiye'de krizler yaşandı.

Demek ki bu çift başlılık çok fazla yürümüyor. Sonra ne oldu sivil Cumhurbaşkanı olsun dedik, Ahmet Necdet Sezer dönemi hatırlarsanız beş partili bir parlamentomuz vardı o zaman üç parti ile ancak koalisyon kurulabiliyordu. Beş partiden üç'ü bir araya gelmeyince bir hükümet kurulamıyordu. Ama üç partide birbirine benzemiyordu. Büyük bir uzlaşma sağlanmıştı ama o günün şartlarında hem parlamento içinden hem parlamento dışından beş parti farklı isimler önerdi. Bu isimler üzerinde tartışıldı ama uzlaşılamadı. Ahmet Necdet Sezer geldi kendi partisiz olduğu halde kendisini öneren parti ile ilk kavgayı yapan insan oldu.