'Evlat Nöbeti'ndeki annenin büyük korkusu: Ya karşı karşıya gelirlerse
Çocuklarını PKK'nın kaçırdığını söyleyerek HDP'nin Diyarbakır İl Başkanlığı önünde oturma eylemi başlatan annelerin nöbeti 11. gününde devam ediyor. 'Evlat Nöbeti'ndeki aile sayısı 26'ya çıkarken o annelerde biri olan Latife Ödümlü yüreği elinde yaşıyor. Oğlunun 10 ay önce PKK’ya katıldığını söyleyen Ödümlü, "Çocuklarımdan biri de asker. Tek korkum bu çocuklarımın karşı karşıya gelmesi ve birbirlerine silah çekmesi." diyor.
- Gündem
- Giriş Tarihi: 09:29 | 13.09.2019
- Güncelleme Tarihi: 09:42 | 13.09.2019
Diyarbakır'da çocuklarının HDP'nin etkisiyle terör örgütü PKK tarafından zorla dağa kaçırıldığını iddia eden ailelerin, HDP İl Başkanlığı önünde başlattığı oturma eylemi devam ediyor. Oturma eylemine katılan annelerden biri de Latife Ödümlü. Oğlunun 10 ay önce PKK'ya katıldığını iddia eden Ödümlü, "Çocuklarımdan biri de asker. Tek korkum bu çocuklarımın karşı karşıya gelmesi ve birbirlerine silah çekmesi" diyor.
"OĞLUMU SİZ GÖTÜRDÜNÜZ"
Milliyet'in haberine göre; Ordu'dan gelen 7 çocuk annesi olan Ödümlü 22 yaşındaki oğlu Özgür'ün terör örgütüne katıldığını söyleyerek şunları anlattı:
"Oğlum Diyarbakır'da üniversite okuyordu, okulu bitirmesine 1 yıldan az kalmıştı. 10 ay önce dağa gitti. Gittiğini öğrendiğim gibi hemen HDP binasına geldim. Onlara o zaman da, 'Oğlumu siz götürdünüz' dedim. Ama kabul etmediler ve haberlerinin olmadığını söylediler.
"MAHMUR KAMPI'NA BİLE GİTTİM"
Günlerce kızımla birlikte Diyarbakır'da gitmediğimiz, çalmadığımız kapı kalmadı ama bir şey öğrenmedik ve haber alamadık. Diyarbakır'dan bir şey öğrenmeyince, Van, Hakkari ve Bitlis'e gittim. Buralarda da oğluma ulaşmadım. Araştırmalarımız doğrultusunda Kuzey Irak'ta olabileceğini öğrendik. Pasaport çıkartıp Mahmur Kampı'na gittim ama orada da yoktu. Yine o bölgede bulunan bir kaç kampa daha gittim. Gittiğim kampların birinde beni bir komutanla görüştüler. Komutana oğlumu sorduğumda önce orada olmadığını söyledi. Sonra bana kaç oğlum olduğunu sordu. Ben de 4 oğlum olduğunu söyledim. Komutan bana, 'Üçü sana kalsın, bir tane de bana kalsın' dedi. Ben de kendisine; 'Ben oğlumu sizin için büyütmedim. Ne zorluklarla okuttum' dedim. Sonra yine bana oğlumun orada olmadığını söylediler. Geri döndüm ama oğlumu almak için Kuzey Irak'a daha sonra 2 defa daha gittim. Aylardır oğlumun peşinden gitmediğim yer kalmadı. Bu yerlere de hep borç alarak gidip geldim.
"TEK KORKUM KARŞI KARŞIYA GELMELERİ"
Çocuklarımdan biri dağda diğeri şu an Şemdinli'de asker. Tek korkum bu çocukların karşı karşıya gelmesi ve birbirlerine silah çekmesi. Çatışma olsa birbirlerini tanımazlar. Ben oğlumu alana kadar burada oturacağım, kalkmayacağım. Ya oğlumu versinler ya da cenaze mi alsınlar buradan."