CANLI YAYIN
AK Parti'nin 5. Olağan Kongresi'ni geride bırakırken gözler Merkez Karar Yürütme Kurulu'na ve o kurulun içinden çıkacak Merkez Yürütme Kurulu'na çevrildi. Bu kurullar önemli çünkü siyasetin rotası bu kurullarca çizilecek.
AK Parti'nin yeni yönetimi tecrübenin es geçilmediği, yeni isimlerin öne çıktığı bir kadrodan oluşuyor. Ortaya çıkan bu tabloya da sadece kişiler üzerinden değil üretilecek siyaset üzerinden bakmak gerekiyor. Bu açıdan AK Parti, kendisini yeniden üreten bir yenilenmeye imza atarken, önceliği, o çok kullanılan fabrika ayarlarına dönerek partinin ana omurgasını ve kolonlarını sağlamlaştırmaya verdi.
Kitle partisi de olsa bir partinin kolonları sağlam değilse, küçük depremler bile etkili olur. AK Parti, 14 yıl sonra, içeriden ve dışarıdan derin bir kuşatmanın gerçekleştiği bir zaman aralığında, yaşanma ihtimali giderek hissedilen iç depremleri önlemek için kolonları sağlamlaştıran bir adım attı. Bu birilerinin iddia ettiği gibi siyaseti daraltan değil, tam aksine özgüvenle siyasetin alanını genişleten bir adım olabilir.
Aslında buna Türkiye'deki bütün siyasi partilerin ihtiyacı var. Bazı partiler, bu adımı atmak yerine yani kendisini var eden ana kitleyi, onun düşüncesini taşıyan kadroları partinin omurgasına taşımak yerine, farklı siyasi görüşlerden kadroları içine alarak, daha doğrusu devşirerek geniş kitlelere ulaşmaya çalıştı. Ama olmadı. Geçmişte çok yaşandı, ya gelenler o partililere benzediler ya da bir süre sonra ayrılıp gittiler. Siyaset üretmediler.
Elbette kadrolar, tek tek siyasi aktörler önemlidir ama asıl belirleyici olan o partinin ürettiği siyasettir. İster muhafazakâr demokrat, ister sosyal demokrat olsun, bir partiyi ayakta tutan birbiriyle uyumlu kadrolar ve ürettiği doğru politikalardır. Kadrosunun tamamı muhafazakâr olan bir parti çok özgürlükçü olabileceği gibi kadrosunun tamam sosyal demokrat olan bir parti de statükocu olabilir.
AK Parti, 5. Olağan Kongresi'yle son dönemde içeriden paralel bağlantılı, dışarıdan küresel güçler eksenli saldırılara, ana omurgasını sağlama alan kadroları göreve getirerek cevap verdi. Bu değişimin başarısını ise üretilecek siyaset gösterecek.
YÜZDE 0.01 OY ALAN PARTİ VAR
Türkiye 1 Kasım'da seçimlere gidiyor. Siyasi partilerin oy pusulasındaki yerleri belirlendi. Geçen seçime göre çekilen partiler var ama hâlâ seçime 27 parti katılıyor. Seçime katılmayanlar da dahil 87 parti var.
Çok partinin olması, daha çok demokrasi olmadığına göre, bu kadar çok parti ne işe yarıyor doğrusu belli değil. Birçoğunun adını bile bilen yok. Örneğin İlk Parti veya Demokratik Gelişim Partisi'ni duyan var mı? Bir partinin seçimlere katılması için belli illerde örgütlenmesi ve kadrosunun olması gerekiyor. Bu da nereden baksanız, ciddi bir para ve kadro demek. Bu nasıl ve nereden karşılanıyor?
Üstelik bu partiler girdiği her seçimde sıfıra yakın oy alıyor. 7 Haziran'da aldıkları oya bakın; Hak ve Adalet Partisi: 0.01, Yurt Partisi: 0.02, Merkez Parti: 0.05, Doğru Yol Partisi: 0.06, Anadolu Partisi: 0.06, Liberal Demokrat Parti: 0.06.
Yani 78 milyonluk Türkiye'de bu tür partiler 5 binle 30 bin arasında oy almış. Hadi bazı partiler kendini misyon partisi sayıyor peki diğerleri ne partisi? Her defasında binde düzeyinde oy almalarına rağmen seçime katılmakta ısrar etmeleri ilginç.
Bu işin sırrını bilen var mı?
AK Parti'nin yeni yönetimi tecrübenin es geçilmediği, yeni isimlerin öne çıktığı bir kadrodan oluşuyor. Ortaya çıkan bu tabloya da sadece kişiler üzerinden değil üretilecek siyaset üzerinden bakmak gerekiyor. Bu açıdan AK Parti, kendisini yeniden üreten bir yenilenmeye imza atarken, önceliği, o çok kullanılan fabrika ayarlarına dönerek partinin ana omurgasını ve kolonlarını sağlamlaştırmaya verdi.
Kitle partisi de olsa bir partinin kolonları sağlam değilse, küçük depremler bile etkili olur. AK Parti, 14 yıl sonra, içeriden ve dışarıdan derin bir kuşatmanın gerçekleştiği bir zaman aralığında, yaşanma ihtimali giderek hissedilen iç depremleri önlemek için kolonları sağlamlaştıran bir adım attı. Bu birilerinin iddia ettiği gibi siyaseti daraltan değil, tam aksine özgüvenle siyasetin alanını genişleten bir adım olabilir.
Aslında buna Türkiye'deki bütün siyasi partilerin ihtiyacı var. Bazı partiler, bu adımı atmak yerine yani kendisini var eden ana kitleyi, onun düşüncesini taşıyan kadroları partinin omurgasına taşımak yerine, farklı siyasi görüşlerden kadroları içine alarak, daha doğrusu devşirerek geniş kitlelere ulaşmaya çalıştı. Ama olmadı. Geçmişte çok yaşandı, ya gelenler o partililere benzediler ya da bir süre sonra ayrılıp gittiler. Siyaset üretmediler.
Elbette kadrolar, tek tek siyasi aktörler önemlidir ama asıl belirleyici olan o partinin ürettiği siyasettir. İster muhafazakâr demokrat, ister sosyal demokrat olsun, bir partiyi ayakta tutan birbiriyle uyumlu kadrolar ve ürettiği doğru politikalardır. Kadrosunun tamamı muhafazakâr olan bir parti çok özgürlükçü olabileceği gibi kadrosunun tamam sosyal demokrat olan bir parti de statükocu olabilir.
AK Parti, 5. Olağan Kongresi'yle son dönemde içeriden paralel bağlantılı, dışarıdan küresel güçler eksenli saldırılara, ana omurgasını sağlama alan kadroları göreve getirerek cevap verdi. Bu değişimin başarısını ise üretilecek siyaset gösterecek.
YÜZDE 0.01 OY ALAN PARTİ VAR
Türkiye 1 Kasım'da seçimlere gidiyor. Siyasi partilerin oy pusulasındaki yerleri belirlendi. Geçen seçime göre çekilen partiler var ama hâlâ seçime 27 parti katılıyor. Seçime katılmayanlar da dahil 87 parti var.
Çok partinin olması, daha çok demokrasi olmadığına göre, bu kadar çok parti ne işe yarıyor doğrusu belli değil. Birçoğunun adını bile bilen yok. Örneğin İlk Parti veya Demokratik Gelişim Partisi'ni duyan var mı? Bir partinin seçimlere katılması için belli illerde örgütlenmesi ve kadrosunun olması gerekiyor. Bu da nereden baksanız, ciddi bir para ve kadro demek. Bu nasıl ve nereden karşılanıyor?
Üstelik bu partiler girdiği her seçimde sıfıra yakın oy alıyor. 7 Haziran'da aldıkları oya bakın; Hak ve Adalet Partisi: 0.01, Yurt Partisi: 0.02, Merkez Parti: 0.05, Doğru Yol Partisi: 0.06, Anadolu Partisi: 0.06, Liberal Demokrat Parti: 0.06.
Yani 78 milyonluk Türkiye'de bu tür partiler 5 binle 30 bin arasında oy almış. Hadi bazı partiler kendini misyon partisi sayıyor peki diğerleri ne partisi? Her defasında binde düzeyinde oy almalarına rağmen seçime katılmakta ısrar etmeleri ilginç.
Bu işin sırrını bilen var mı?
Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu’na aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü kesinlikle kullanılamaz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
