HAŞMET BABAOĞLU

Madem sıcak gündemden uzaklaşmak gitgide imkansızlaşıyor.. Biraz koalisyon konuşalım.
Kurulmayan koalisyondan...
Tamam! Doğan medyası ve oligarşik sermaye üzüldü.
Haklılar. CHP'ye bindirilmiş kıtaları üzerinden iktidara nüfuz etmeleri iki ay bile sürmezdi.
Onları anlıyorum.
Paralellere gelince, Kılıçdaroğlu'nun "restorasyon" dediği süreçten kendilerine pay çıkarmaya heves etmişlerdi. Eh, şimdi canları sıkıldı tabii.
Fakat üzülen bambaşka bir kesim daha var...
Yıllardır izledikleri çizgiyi bilip çok değer verdiğim isimler. Kimisi akademide veya medyada, kimisi eş dost.
İşte onları anlamakta ve üzüntülerine gerekçe olarak sundukları tezlere katılmakta bayağı zorluk çekiyorum.

Mesela "kamuoyunun iki parti arasındaki temasları umutla ve yüksek beklentilerle izlediği" inancına nasıl kapıldılar, anlayamıyorum.
Yok böyle bir şey! Her iki partinin tabanlarının koalisyon istemediğini çocuklar bile biliyor.
O halde bütün samimiyetimle soruyorum...
AK Parti ve CHP arasında uzlaşma isteyen kamuoyu nerede Allah aşkına?
Kimse böyle bir oluşumu görüp tanımıyor. Peki bu arkadaşlarımız niye görmüş gibi yapıyor?
Yoksa yakın çevrenin düşüncelerine veya ülkeye dair projeksiyonlarına "kamuoyunun beklentisi" demeye mi başladılar?
Eski korkular nüksettiler de şimdi "uzlaşma ihtiyacı" deyiminin arkasına mı saklanıyorlar?

Bir de "AK Parti-CHP koalisyonu gerginliği azaltırdı" tezi var.
Entelektüel kapasitemde bir çöküş gerçekleşti herhalde! Bunu hiç anlayamıyorum.
Çünkü başta Kılıçdaroğlu, bazı CHP'lileri koalisyon hükümetinde düşünüyorum da, her sözleri, her tavırlarıyla ülkeyi gerginlikten gerginliğe sürükleyecekleri gerçeğini gün gibi aşikâr buluyorum.
Tabii AK Parti-CHP koalisyonunun erdemlerini anlatanlar hep sosyolojik tahlil iddiasındalar. Olabilir.
Ben bir süre daha "yalın" bir yerde kalmakta ısrarlıyım.
Zihinde inşa edilmiş bir toplum yerine sokağa, çarşıya pazara, camiye, fabrikaya, eve, okula bakmayı tercih ediyorum.
Oralardakiler gündelik hayatta kurdukları koalisyonun tepede bir AK Parti- CHP koalisyonuyla bozulacağından ürküyorlardı.